Mektubumu yanıtlarsanız sevinirim, çünkü şu sıralar çok acı ve zor günler geçirmekteyim ve mezarında yatan biri gibi yalnızım, bir sürü acı ve azap veren düşünce ve bir sürü hiç bitmeyecek olan hüzünle.
Yine o dönemlerden birindeyim bir süredir.. Yok saymaya çalışıyorum.. Belki başarabiliyorum belki başaramıyorum bilmiyorum ama etrafa yansıtmamaya çalışıyorum.. Ama yine aldığım nefeste boğuluyormuş gibi hissediyorum.. Ağzımdan çıkan her kelime her hece boğazıma takılıyormuş gibi... Geçer hep geçti bir şekilde yine geçer.. Ama finallerim de
Hava,Su,Toprak,Ateş
bir orman seyrediyordum birkaç saat evvel. şu sıralar elementleri kafamda çevirip durmamdan sebep olsa gerek ağaçları farklı bir açıdan gördüm.
Düşünsenize bir ağaç 'hava' ile alişveriş içerisinde, 'su'dan besleniyor minnetle, 'toprak' ona sahip çıkıyor ve o da toprağa sadık bir güvenle kök salıyor, 'ateş'in temelinde yer alsada sabırla o alevden kaçınıyor.
Şu sıralar birkaç kişi değil, hemen herkes çıldırmış durumda.
Sayfa 96 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yakamoz-Pappatya -14 bir vuslat hikayesi...
Yakamoz'un mektuplarından...
Ay yüzlü çiçeğim Papatya,
Uzun süredir pek yakındığım bir konuya değinmek istiyorum. Sürekli dolaşıyorsun be kafamda sevdiceğim, tüm fikrimde sen varsın. Düşüncelerim çekiyor teslim bayraklarını birer birer; bir tek sana yeniliyor şu kalp, şu adam, şu garip...
Bazen unuttum diyorum kendi kendime. "Bak,