Aşikârdır ki içimdeki çoğu zaman sınırları aşan, dolup taşan bu saadetin nedeni sadece onun selamıydı.
O saadet benden esirgendiğinde öyle bir kedere gömüldüm ki kalabalıklardan sıyrılarak yalnız kalabileceğim bir yere gittim ve toprağı acı gözyaşlarımla ıslattım.
Ey Aşk'ın yolundan yürüyenler,
Biraz durun ve bana gösterin,
Var mıdır benimkinden büyük keder;
Rica ederim, beni sabırla dinleyin,
Ondan sonra da kararınızı verin,
Kalesi ve kilidi ben miyim her eziyetin.
Benim kıymetim olduğundan değil,
Kendi yüce asaletinden pek tabii,
Aşk bana sakin bir hayat lütfetti,
Ki duyardım arkamdan söylenenleri:
“Rabbim, hangi büyük fazilet ola ki
Böyle süsleyen, bu adamın yüreğini?”
Aşk'ın servetinden beslenirdi vakarım,
Hiç kalmadı şimdi kendime itimadim,
Böyle fakir yaşamak tek çaredir şimdi,
Bir söz söylemek korkutur artık beni.
İşte böyle olurum nihayetinde,
Eksiğini utanıp gizleyenler gibi;
Dışarıya neşeli göründüğü halde
İçinden ağlayan ve çırpınan biri.
Yıldızların ışıldadığı vakitlerde,
Gecenin tam üçüncü saatinde,
Birden dehşetle dolmuştum,
Aşk'ı karşımda gördüğümde.
Reader Follow Recommendations
Research has shown that there is a degree of shared pedagogical knowledge among language teachers that is different from that of teachers of other subjects.
Anası tek başına söyledi:
- “Ölüm o kadar güç değildir. Unutulmak yamandır.”
Babası fısıldadı:
- “Asıl ölüm unutulmaktır.”
Amcası ilâve etti:
-“Unutmak da ölmektir.”
İsa Beğ devam etti:
- “Hayat birkaç hâtıradır.”
Balâ Hatun bitirdi:
- “Hayat ölümün başlangıcıdır.”
Çakır, farkına varmaksızın elindeki Kur'an'ı açmıştı. O zaman beş hayalet birden tekrarladılar:
- “İnsan anıldıkça yaşıyor demektir.”
-“Anıldıkça yaşıyor demektir.”
- “Yaşıyor demektir...”
Bir hayat kasırgası içinde ömür geçirenler, bir gölgelikte dinlenmek için vakit bulamayanlar, tehlikelerle arkadaş olanlar böyle geçici bir huzura kavuşunca kendi gönülleriyle hesaplaşırlar, geçmişi hatırlarlar. O zaman her şeyin ölçüsü büyür ve hatıralar güzelleşir. Mazide kalan insanlar kusurlarından ve suçlarından sıyrılmıştır. O, bir arkadaşsa daha vefalı, bir sevgiliyse daha çekici; bir anaysa daha şefkatli olur. Hattâ böyle dakikalarda insan düşmanını bile bağışlamağa hazırdır.
bir roman okumak arzusu sardı içimi
esaslı bir kitap almalı mutlaka yarın sabah
üstüne düşüp bitirmeli uykusuz duraksız
Yazı gerektiği gibi yazıldığında (yani benim yazdığım gibi yazıldığında) karşılıklı söyleyişiden başka bir şey değildir. Nasıl, dostlarınızla birlikteyken hep siz konuşmazsanız, - iyi aileden, edepli bir yazar da hep kendi düşüncelerini öne sürmez. Okurun idrakına gösterebileceğimiz en gerçek saygı, bunu dostça ortadan ikiye bölmek ve ona da, sırası geldiğinde, kendi hayal edebileceği bir şeyler bırakmaktır.
Zira okurumun şimdiye dek hiçbir konuda hiçbir şeyi tahmin edememiş olmasının sorumluluğu büyük oranda bana aittir. Ve, bu açıdan Efendim, ben öyle iyi, öyle özel bir mizaca sahibimdir ki, eğer sizin bir sonraki sayfada karşınıza ne çıkacağı konusunda en küçük bir fikir, bir varsayım öne sürebileceğinizi düşünsem, - onu kitabımdan derhal söker atardım.
Usta bir düşünür fikirlerini tek başına savunmaktan gocunmaz; yeter ki, onları gerektiği gibi gözler önüne serebilsin.