Bu din(hümanizm), Aşık Veysel gibi bir dâhiye, "Benim sana verebileceğim bir şey yok aslında; çay var içersen, ben var seversen, yol var gidersen," lakırdısını yakıştıracak kadar aymazlığı ele almıştır. İnsan egosunu merkeze koymuş, takvayı ve itidali yetimhaneye bırakmıştır