Sabitlenmiş gönderi
“Bir yığın tedirgin, kendinden sıkılmış, var olandan başka bir şey değildik.”
Sayfa 191
"Naomi'ye karşı hissettiğim aşk ve nefret aynı gece içinde defalarca, bir kedinin gözleri gibi değişiyordu."
Nereye baksam Naomi'nin kırmızı dudaklarını görüyordum;
Etraftaki tüm hava Naomi'nin nefesiymiş gibi geliyordu.
Kısacası Naomi yerle gök arasındaki her yeri dolduran, beni böyle sarıp sarmalayan, bana acı çektiren, acıdan inleyişimi duyup, gülerek izleyen kötü bir ruh gibiydi.
Okur Takip Önerileri
ben başkasının yalnızlığı olsaydım
geceden başka sebep aramazdım şiire,
bir anı çıkarırdım sefere, adı: İkindi Treni
ve ilk istasyonda indirirdim bütün kelimeleri
iki bilet alırdım, biri gölgem için biri kendime
"gece benim mesleğim," ona kalbimle çalışırken
yalnızlığımı bir anıdan önleyecek kadar ince
bir mektup pulunu terk ederdi, ben utanırdım
beklenmek güzelken kim gider hemen
bilmezdim yalnızlık kimin ve bu anı neden
daha trene binmeden, nereye, ne ikimizden
bir yolculuk çıkar ne de bir şiir ikindimizden
ben başkasının yalnızlığı olsaydım
bir anı olurdum kendinden başka kimseyi terk edemeyen
Yaşadım, Tanrım,
Yarım ve uluorta,
Bir dahaki hayatta,
Varsa öyle bir hayat,
Şiir yazar mıydım,
Bilmiyorum.
Ama kadınlar, Tanrım,
Öyle sevdim ki onları, 
Cemal Süreya
Gelecek sefer
Dünyaya
Kadın olarak gelirsem,
Eşcinsel olurum.