subcomandante
@subcomandante_marcos
dixi et salvavi animam meam
8 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
hayatın olağan akışı içinde notlarımı, anlarımı, hissiyatımı zaman zaman buraya bırakıyorum.yarın için hafıza yarı yolda bırakır yada unutkanlığa tutunurum yada ne bileyim ifade edemediğim, hep yutkunduklarımı üstü kapalı ifade etme biçimi bir bakıma. Uzun uzadıya sebep yazabilirim.
Ama uzun süredir hayata, akan nehre ve doğan güneşe, hislere, ilişkilere zaman zaman hayret, öfke, hayran ve kızgın her tavır alıyorken cevapsız tek soru var. Neden? Genel, direk, anasız neden?
Bir yara var bizde, bizden içeri.
Aynı türkülerde, benzer ses ve kokulara çarkettiriyor.
Biçim verilmiyor.
Yutkunamadığım, unutamadığımmış.
Anladım.Anlamak hiçbirşey ifade etmiyormuş, onu da anladım.Anladım.
"asıl vurulan benim, sen boşuna ölüyorsun."
Ece ayhan
Okur Takip Önerileri
"Baba! yüreğim yangın yeri gibi biliyor musun?"
ünsüzler de düşmeyecek.
örgüsünü ve zamanını hatırlamadığım hikayede bir çocuğun cılız omuzlarına yüklenmiş küfeydi, hafızam.
*
küfeyi soluklandırmak iyi oldu.hasır acıtır bir süre sonra çıplak omuzu.
Acıyla yoğrulan ruhun,eskilerinden.
Sıradan olanlar, sırayla giderler.
Hatta gelmediler hiç.
Sen, Sıkılan yumruğumsun..
Gerçek, bir fabrikada, okulda, kışlada, hapishanede, polis karakolunda yaşanandır. Deleuze
Ben bir meyvayım
Agacım alem.
Om mani padme hum