Cazibeniz beni mıknatıs gibi çekti güzelim. Zerrece suçum yok bu işte...
— Korktum birdenbire, diye konuştu.
Konuşmak mı? Yok canım; buna "konuşmak!" denemez. Apayrı bir şey bu! Başka bir şey!...
Bu tatlı, genç, büyüleyici ahenkli sesin şaşkınlığına düşerken, sırf bir şey söylemiş olmak için:
— Şöyle yürüsek, diye sırıttım. Bir yer bilirim ki, yemekleri nefistir.
Tatlı tatlı güldü bu lâfım üzerine...
Sayfa 33