bu kitap... bu kitap! bir arkadaşım sorsa nasıl anlatacağımı, kelimelere dökeceğimi, özetleyeceğimi asla bilmediğim, beni duygu deryasına sürükleyen, neler yaşadım ben böyle dedirten o kitap. kitabı yavaş okuyacağım diye bir haftada ancak bitirebildim. ama bence bu kitap her bölümünün aralarına günler, aylar sığdırabileceğiniz ve özümseyebileceğiniz bir kitap. her bölümünün, karakterinin öyle bir etkisi var. jude, jude bu hayatta okurken en acıdığım, en tokatlamak istediğim ve en sevdiğim kitap karakterlerinden birisi oldu. kendisini çok iyi anlamak ve asla anlamamak arasında gidip geldiğim, asla ortası olmayan bir karakter. asla unutmayacağım, kalbimin derinliklerinde benimle yaşayacak bir karakter. her karaktere tek tek girmeyeceğim, zaten kitap hepsini yavaaş yavaş anlatıyor, onların derinliklerine iniyor. sevdiğim her özelliği bir yana, beni ağlatan ilk ve tek kitap olmasının yanı sıra, 10 puan olmamasının sebebi bu denli uzun olması. çünkü bence bazı şeyleri yazar abarta abarta, her şeyin inciğine cıncığına girerek anlatıyor ki bu da gereksiz bir durum. okuyucuyu yoruyor. velhasıl kelam bu kitap her şeyiyle benim içimden geçti, jenga gibi yıktı, tekrar dizdi ve tekrar yıktı. beni mahvetti. mahvedilmek isteyenler okusun.
