Kalp, ilahi ışığın tahtıdır ve ilahi bilgiye ancak
onun etkinliğiyle ulaşılabilir. Sufiler bilinçdışının en
üst seviyesine kalp adını verirler.
Geleneğe göre, insan kişiliğinin üç veçhesi bulunur:
ruh, kalp ve nefis. Ruh ile nefis, kalbi ele geçirmek
için sürekli savaş halindedir.
Tasavvuf, sürekli değişen zihni, bilgeliğe yönelten ve varoluşsal bir cevap üreten bir yeniden doğuş sanatıdır.
Kozmik irtibat, psişe'nin içsel yapısını nesnelleştirir ve böylece ruhu kendi düğümlerinden kurtarır, onun karanlık bölgelerini aydınlatır. Ruhun kendi merkezine doğru yolculuğunda, yolcuya manevi yola döşeli tuzakları gösterir. İnferno'ya düşüşle ruh; ölümcül ve karanlık derinliklerde kayıp unsurları yeniden bulur;
bu keşif, Cennet'e yükselebilmek için gereklidir.
Ölmeden evvel ölünüz öğüdü, insanı arzularının tutsaklığından kurtulup manevi dünyada yeniden dirilmeye çağırır.
İnsan mutsuzluğunun tırmandığı bir çağda, sufi irfanını işitmemiz gerek. Ruhun bilgeliğine ulaşmak için bilgeliğin ruhuna nüfuz etmeliyiz.
Bilim de inanç da evrenin sırları karşısında derin bir hayranlık hissine tanıklık eder ve görünmeyeni görünür hale getirmek ister.
Niçin sorusuna cevap bulan, nasıl sorusuna zaten cevap bulur.
Yalnız susayan suyu aramaz, su da susuzluğunu dindireceği bir dudak arar.
Unutmamalı ki “Her arayan bulamaz,
bulanlar sadece arayanlardır.”