"İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu. Düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız. Yalnız."
"İyiyi, "güzel ve yüksek şeyleri" ne kadar çok anladıysam, o kadar derinlerine battım, sıkıştım kaldım içlerinde.
Reader Follow Recommendations
İnsanoğlunu şu lanet olası yeryüzünde hâlâ ayakları üzerinde tutan şey, mucizedir!
Müthiş yalnızım. Öyle yakın dost falan istemiyorum, istediğim kendimi anlatmak, ama anlatabileceğim kimse yok.