Her şeyi iyi yanından görmeyi kim öğretti bize?
Acıyı görmeyen insan, umutsuzluğu yaşamayan, iliklerine dek kederin işleyip yaralamadığı bir insan, mutluluktan, umuttan, sevinçten ne anlar?
Göğü görmeden, denizi görmeden maviyi anlamaya benzemez mi bu?
Bir güz düşünün ki Ömür hanım, ilkyazı olmamış, yazı yaşanmamış, böyle bir güzün hüznü hüzün müdür?
Başlamanın bir anlamı varsa bitişi göze almak, bitişin bir anlamı varsa başlangıcı olmak değil midir?
Yaşamı düz bir çizgide tutmak tükenmektir. Yaşamak zorunda olduğumuz şunca yılı
aykırı uçlar arasında gezdirip geçirmedikçe, alışkanlıkların sınırlarını aşmadıkça zaman zaman, yaşamak nasıl yenilik
olur tükenmek değil de?
ŞÜKRÜ ERBAŞ 🍃
...Ölümü bilerek nasıl yaşar insan, geride dünyanın kalacağını bilerek nasıl ölür; bilmek bütün acıların anasıdır..."
Şükrü Erbaş -Ömür Hanımla Güz Konuşmaları
Bir bizlik hikayesi kitabından alıntıdır.
Okunacak daha bir çok insan var, karşılaştıklarına şaşırma. Kainatın sahibini isteyen sen değil misin ? O halde ne diye şikayet edersin ? Kolay olmayacağını sen de biliyorsun. Eğer öyle olsa idi ne gerek vardı onca peygambere ? Yaşamak istiyorsan iki gözlü bir heybe alacaksın sırtına. Başlayacaksın yürümeye. Bir gözüne sabrı bir gözüne şükrü koyacaksın. Azık aramayacak heybeni kendine azık edeceksin. Acıktığında sabrı, doyduğunda şükrü nimet bileceksin. Erenler bilir ki asıl nimet Ekmek ile aş değildir. Ermek isteyen de bilir ki nimet dediğin sınırlı değildir.
Aykırı Yaşamak
Geriye dönerek yanıtlıyoruz birbirimizi
Bir destek aranır bir güç alırcasına
Dönerek ikide bir anıların ülkesine..
Alnımızı gererek konuşuyoruz, kaşlarımızı
Bir ince eğimle siper edip bakışlarımıza
Çok iyi bildiğimiz bir duyguyu
– O biraz yenilgiye biraz ezikliğe benzer
Ortak yaşadığımız sızım sızım –
Saklamaya çalışıyoruz
Şükür cehalet bitti! Kimse okumuyor, herkes yazıyor. Kimse öğrenmiyor, herkes biliyor. Kimse susmuyor, herkes konuşuyor. Kimse çekilmiyor, herkes ortada. Kimse kederlenmiyor, herkes şenlik.
Şükrü Erbaş