derin bir yaradır, sükûtun dili duyulmaz ama hissedilir...
Kendini sen-ben kavgasına kaptırmış, bütün kaygısı “nefsani Saadet”ile mal ve mülk peşinde koşan, araba, apartman, makam, mevki ve şan şöhret arayan, Vatanı, milleti, bayrağı, dini, dili tahrip edilirken “masasından ve kasasından” başka tasası olmayan zavallı bir toplum olduk maalesef.... Koca Yunus bu konuda ne demiştir: 🌹“Kişi bile söz demini, Demeye sözün kemini, Bu cihan Cehennemini, Sekiz Uçmağ ede bir söz.”🌹 Sözlerimizi anlamlandırmalıyız, samimiyetimizi artırmalıyız, sabrımızı ve anlayışımızı ortaya koymalıyız. Kelamımız insanların ahiretine ışık, dünyasına ferahlık olmalı. Aksi mi? Sus da sükûtun altın olsun bari! Ya da bir başka deyişle: “Biliyorsan söyle ibret alsınlar, bilmiyorsan sus da adam sansınlar... vesselam
Reklam
O sükûtun bir dili var da anlamak için yürek lazım..
13 öğeden 11 ile 13 arasındakiler gösteriliyor.