Ölüm...
Ölüm, bizi çağıran sessizliğin sesidir
Dünyadaki koşunun mezarda bitmesidir
Yarab! Rahmetin gazabından büyüktür
Talebim ne şöhret, ne mal, ne de mülktür
Zayıflık, acizlik sırtımızda yüktür
İman ver, akıl ver, sıhhat ver Allah'ım.
Bilsek de, bilsek de gene bilmek için
Hatadan, günahtan dönebilmek için
Küfür ile zulmü yenebilmek için
Nusret ver, derman ver, takat ver Allah'ım.
Hem dünya, hem ahirette yakma bizi
Kerem kıl, rahmetinle kucakla bizi
Kin alış-verişinden Sen sakla bizi
Sevgi ver, saygı ver, şefkat ver Allah'ım.
Kur'an'm, ism-i Azam'm hürmetine
Bizlere rahmet ver, rahmet ver Allah'ım
Türk milletine ve islam ümmetine
Huzur ver, sükün ver, rahat ver Allah'ım
ilk Şehit, ilk emir, son haberhâkkma
Gazilerin akıttığı terhâkkına
Ve habibin olan Peygamberhakkına
Tevbe ver, felah ver, necat ver Allah'ım
Ya bayramlar bayram olsun, kurtulsun
Ya takvimler çayır çayır yırtılsın...
Ne payem oldu ne sayem
En doğruya varmak gayem
Düşüncemdir tek sermayem
Alan yoktur satamadım
Suları ıslatamadım
Bazı kötülüğü kovdum elimle
Bazı kötülüğü verdim dilimle
Gücüm yetmeyince kendi halimle
Haksıza buğzettim, küstüm gel de gör.
Allah 'uEkber' dir şarkımla türküm
Adl'ile yoğrulur mukaddes mülküm
Ölüme çağırırsa imanım, ülküm
Koşarak gelirim" diyene kurban.
Siz!
Kırım'da, Kerkük'te, Azerbaycan'da
Batı Trakya'da, Doğu Türkistan'da
Hakkı hâkim kılma cihadındasınız
Makbulsünüz iki cihanda...
Allah Settar,
Allah bir
Gönlümüz sizinledir.
-Geleceğim
Yıllar yirmi olsa da, otuz olsa da
Yollar kar, çamur olsa da, buz olsa da
Bedenim yorgun aç ve susuz olsa da
Bir gün yalınayak, terli gömlekle
-Gelirim, beni bekle.
Alperen YayınlarıKitabı okuyor
Adaleti Terazi
Teraziye oturtmuşlar zorbayı
Keyfe göre dolduruyor torbayı
Adalet yürekten yemiş darbeyi
İlim hasta, irfan ölmüş bak hele...
Suları Islatamadım/Abdurrahim Karakoç