“Her insan bir âlem, her âlem bir insandır.” cümlesini anımsattı kitap bana. İnsanları yargılama, yaftalama, üstün hissetmenin verdiği ezici gücün nasıl bir âlemi mahvettiğini anlatan bir kitaptı. Her şeye rağmen bu insan yiyicilerin içinde ayakta kalan “ Kuru Kız” adını bile vermedin ama gönlümde yer ettin.
Kuru KızAyfer Tunç · Can Yayınları · 20233,488 okunma
Pişmanlık…Karmaşık,buruk ve ilkel bir duygu. Bu duygunun ana özelliği hakkında hiçbir şey yapılamamasıdır. Bir değişiklik yapılamayacak kadar çok zaman geçmiştir, çok hasar verilmiştir.
Sevilebilmek için kendimizi ortadan sildiğimizde kendimizi ve başkalarını sevmenin yolu da daralıyor, sevilmek için uğraşırken sevmekten uzaklaşıyoruz.
İnsanın ne öğrendiyse onu etrafına sunması hepimizin bildiği yazılı olmayan kurallardandır ancak şartlar ve durumlar, öğrenilenler, kötü deneyimler onları tekrar ettikçe kısır döngüye girer ve biz bunu fark edene kadar bu cenderenin içinde kayboluruz. Bunu anlatan roman ta ki kaybedecek bir şeyi kalmayınca sonunda yalnızlık onu mutsuz etmeye başlar ve kaybettiklerini tekrar toplamanın peşine düşer. Hayatın sonsuza kadar süreceğini düşünerek heba etmenin insanı bir yere götürmediği ve sonunun pişmanlık olduğunu gösterir. Ne yaşarsan yaşa bir kere yaşanacak bu hayat için bütün kötü deneyimlerinden korkularından sıyrılarak güzelin peşinde koş.Kitabın mesajları çok güzeldi. Tavsiye ederim.