Sultan Maviş
@sultanmavis
9 okur puanı
Nisan 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
“İki düşman var: Birincisi geriden, ilk çıkış yerinden onu sıkıştırıyor; ikincisi yoluna duruyor, ileriye doğru yürümesini engelliyor. Her ikisiyle de savaşıyor, o.”
“Ama ölüme gidebileceğin için, onu yedekte tut; sonuna kadar. Diyelim ki gece bir kabus gördün. Bunun bir kabus olduğunu bilirsin ve kurtulmak için başını biraz oynatman yeter. Her şey daha basit, daha dayanılır hale gelir ve bir bakarsın en korktuğun şeyden zevk alır olmuşsun. Hayat seni korkutuyorsa, içini yakıyorsa, en yakınların çirkin maskeler takmışsa…hayat budur de, ikinci kez çağrılmayacağın bir oyun olduğunu söyle.”
“Aşk, el değmemiş olarak kalabilir, heyecan da öyle. Aylar da geçse, yıllar da geçse! Hayat, bıkılacak kadar uzun değil!”
Okur Takip Önerileri
“Kendimi genellikle yeryüzünün her yerinde sürgün sayıyorum. Ve hiçbir yerinde göçmen saymıyorum.”
“Sanırım, yararsız işi sürdürme isteğinin karşısında yoksul halk karşısında duyulan korku yatıyor. Yoksul halk, diye düşünülüyor, öylesine aşağı bir hayvanlar topluluğudur ki, boş kalırsa tehlikeli olur; onlar düşünmeye vakitleri olmayacak kadar çok çalıştırılmalıdır.”
‘Acı çeken dostuna dinlenmesi için yer göster,’ demişti. ‘Ama dikkat et, yatak sert olsun.’
Amor Fati
“…sanki özgürmüşüz gibi yaşamak zorundayız. Yazgımızdan kaçamasak da onun karşısına dikilebilmeliyiz, alınyazımızı kendi irademizle yaşamalıyız. Yazgımızı sevmeliyiz.”
“Ruhunda sükunete kavuşmak ve mutlu olmak isteyen insanlar inanmalı ve iman etmelidir, ama hakikatin peşindeki insanlar iç huzurundan vazgeçip yaşamlarını bu sorgulamaya adamak zorundadır.”
“Ben de sizin gibi neden korkuların geceleri hüküm sürdüğünü düşünürüm. Bunun üzerine yirmi yıl düşündükten sonra korkuların karanlıkta doğmadığını anladım; korkular da yıldızlar gibi hep ordadırlar, ama gün ışığı onları gizler.”
“Ölüm varken ben yokum. Ben varken, ölüm yok. O halde üzülecek ne var?” (Lucretius)
“Hayatın vereceği huzur ve güzellik ancak hayatından uzakta başka alemleri düşlerken ortaya çıkıyordu.”
“İnsan severken basit sınıflandırmaların sınırlarını değil kendi sınırlarını görür, kendi sınırlarında dolaşır, kendi sınırlarına değer.”
“Kalemi eline alıp iki insanı birbirine götüren yolu bulmaya çalışan biri, tek bir çizgi çizmeyi beklerken karalamayı andıran bir resim çizer.”
“Hayat büyük bir hata, utanç verici bir maskaralık.”
“Ben yine de kendi hazlarımı insanoğlunun ittifakla verdiği hükümlerden önemsiz görmeyeceğim.”