Çabucak bitirdiğim bir kitap oldu VAKT-İ LEYL. Yazarımız @hilay_61 genç ve ilk bebeğinin heyecanını yaşıyor.Konuda ara ara kopukluk,azıcık "ee bu böyle değildi ki ne oldu şimdi" hissi yaşamadım diyemem.Karakterler sağlam,özellikle Mervan ilgi çekici bir adam.Has kızımız Zilşan'ın ise başına gelmeyen kalmadı. Gazel'e uyuz olduğum kadar Samay'ı ellerimle boğmak istedim.İlk kitabın günahı olmaz ya hani. Gelişebilir ve ümit vaad eden bir kalemden ilginç bir hikaye bu. Azıcık konuya değinip kaçıyorum
Otobüs beklerken yanına gelen çocuk ile irkildi Zilşan,bacağında ki onun eli miydi? Bu da yetmedi sınıfta yanına oturdu.Bu da yetmezdi tabii,abisinin yaptıkları öğrenince evden kaçan Zilşan'ı ikinci kez (!) kaçırdı.Abisi Uğur'un yaptıkları yüzünden Mervan ile ortak oldular.Babasından sürekli şiddet gören,psikopat bir abiye sahip biri ne kadar normal olabilirdi?
Zamanla bilmediği bir ortama ayak uydurmak zorunda kaldı ve bu sefer de Samay tarafından kaçırıldı. Ama Samay, Mervan kadar temiz yürekli bir adam değildi.
Mervan'a aşık oldu,kızını kızı bildi,onunla mutluluk hayalleri kurdu.Hayat hiç bir zaman adil değildi ve her "şükür" dediğinde yeni bir dert geldi buldu Zilşan'ı.En sonunda Mervan ortadan kaybolduğunda tek dayanağı evlatlarıydı ve sabırla bekleyecekti.
"Şunu sakın unutma ufaklık,güvenmek en büyük kumardır.Kendinden başka kimseye güvenme."
"Erkekler de korkar,erkekler aslında öyle güçlü değillerdir bunu onlar da iyi bilir.Bu yüzden kendi zayıflıklarını gizlemek isterler,bunun için de başkalarını korkutup güçlü kalmaya çalışırlar."