Yıldızların çoğu (bizim güneşimiz de tipik bir yıldızdır) yüz milyonlarca yıl boyunca istikrarlı bir şekilde yanar. Pek ender olarak,gökadanın bir yerinde bir yıldız birdenbire, bariz bir uyarı
olmaksızın, patlayarak süpernovaya dönüşür. Birkaç haftalık bir dönem içinde parlaklığı milyarlarca kat artar ve ardından, soluklaşarak, eski halinin karanlık bir kalıntısına dönüşür. Yıldız, süpernova olarak geçirdiği birkaç şaşaalı günde, sıradan bir yıldız olarak geçirdiği yüz milyonlarca yılda yaydığından daha fazla enerji yayabilir. Bizim güneşimiz "süpernovalaşsaydı" tüm güneş sistemi anında buharlaşırdı. Şansımıza, bu pek olası değil.
Bir süpernova, Güneş'in bir milyar yılda yayınladığı kadar enerjiyi birkaç günde üretir.
Sayfa 158 - TübitakKitabı okudu
Oysa o yıldızlar bizden milyonlarca ışık yılı uzaktadır ve ışıkları bize ulaşana dek tamamen farklı konumlara ulaşmış,hatta bazıları bir süpernova patlamasıyla çoktan ortadan kalkmış olabilir. Yıldızlara baktığımızda aslında uzayın gecmisini,tarihini görürüz. Görünen uzay yani uzay fenomeni uzayın tarihidir.Dil de böyledir, şimdi kalemimizin ya da dilimizin ucundaki kelimeler tarihtir aslında,dil bizde ve bizim aracılığımızla yaşayan tarihtir, zamandır.Kelimeleri düşünmek zamanı düşünmektir.
İçinizde neler barındırıyorsunuz? Ölüler. Zaman. İç dünyanıza yansıyan bin yılların ışık oyunları. Her geçen dakika, hepinizin içinde, birkaç milyon potasyum atomu radyoaktif çürümeyle can veriyor. Bu atom olaylarına güç veren enerji,
yıldız büyüklüğünde bir bomba yoktan var olup patladığından beri potasyum atomlarının içinde kapalı. Uranyum gibi potasyum ile radyum, sizi var eden süpernova patlamasının uzun ömürlü radyoaktif nükleer atığıdır.
Diğer bir deyişle, ilk ebeveyniniz bir yıldızdır.
Sayfa 17Kitabı okudu
Bilim insanları Güneş'imizin merkezinde kalan hidrojen miktarını tahminleyerek olası supernova tarihini öngörebiliyorlar. Çıkan sonuca göre Güneş, bundan 5milyar yıl kadar sonra, 3 günlük bir yanılma payı ile bir perşembe günü patlayacak...
