şurimşinee.s
@surimsiney
ოყ
44 reader point
Joined on September 2020
Şu anda okuduğu kitap
Reader Follow Recommendations
Şeker Portakalı'nda
"Sana ait olan seni bulur."
diye bir ifade geçiyor.
Böyledir. Size ait olan ne varsa nihayetinde ona kavuşursunuz.
Endişe etmeyin...
"Ya kırdığın gönlü ALLAH seviyorsa?
Bilemezsin, bilseydin ödün kopardı;
Dokunamazdın.."
Bugünlerde şu sözlere sırtımı yaslıyorum:
“Kimseyle hiçbir konuda yarış halinde değilim. Kimseden akıllı, kimseden güzel, kimseden iyi olma gibi bir iddiam yok. Kimse için en değilim. Daha değilim. Bu devasa iddiasızlığın bana verdiği özgürlüğün hastasıyım.”
“Sana kızgın değilim. Sana kızmayacak kadar seni iyi tanıyorum. Sonra seni seviyorum. Neden sevdiğimi bilmeden seviyorum. Bu sevgiyi her gittiğim yere beraber götüreceğim.. Allahaısmarladık.. ”
"Kim bilir… Belki uzak bir günde, büsbütün başka insanlar olarak tekrar karşılaşırız ve belki gülüşerek birbirimize ellerimizi uzatırız…”
"Gözlerin bana başka birine dokunmuş gibi baktı. Söylemene gerek yok, biliyorum... "
"Baharı yaz uğruna tükettik,
Aşkı naz uğruna.
Ve papatyaları seviyor sevmiyor uğruna,
Derken ömrü tükettik bir hiç uğruna...
Bir Sezai Karakoç geçti bu dünyadan. Ruhu şad olsun...
Bir adam anlatıyor ve bir avukat dinliyor:
Karımı 1998'in Sonbaharında Kaybettim... Yedi senelik evliliğimizin iki senesini kanser tedavisi için hastanelerde geçirmiştik.
Karım , her evlilik yıldönümümüzde ikimizin fotoğrafını Çerçeveler, "Bunlar Bizim Hayatımızın Gölgeleri" Derdi.. Öldüğünde, yedi tane resmimiz vardı.
1997'in bir gecesinde onu aldattım.
Oysa ona sürekli onu ne kadar çok sevdiğimi ve sonsuza kadar sadık kalacağımı söylerdim.
Ölmeden iki hafta önce yine aynı şeyi tekrarladım.
Tuhaf bir gülümsemeyle baktı bana ve sadece "Biliyorum" dedi.
İzmir'e kar yağdığı gün, yani bir ay önce, evdeydim. Fotoğraflarımıza bakıyordum yine...
Her çerçevenin altında bir harf olduğunu ilk kez o gün fark ettim.
A.R.K.A.S.I.N.
Gerisi için yılları yetmemişti.
Ama sanırım "Arkasına Bak" yazmaya filan niyetlenmişti.
Hemen çerçevelerin arkasına baktım. Hiçbir şey yoktu. Sonra birşey dürttü beni, hepsini teker teker söktüm.
İnanabiliyor musunuz? Her birinin arkasından bir mektup çıktı! Geçirdiğimiz her sene için sevgi dolu sözler yazmıştı.
1997'deki resmimizin içinden çıkan zarf ise simsiyahtı ve içinden şu sözler çıktı:
14 Mart 1997 "Gözlerin bana başka birine dokunmuş gibi baktı. Söylemene gerek yok, Biliyorum... "
2002'deyiz. Onu kaybedeli 4, aldatalı 5 yıl oluyor. İçim acıyor şimdi.
Çünkü kadınlar biliyor, hissediyor.. Sadece paylaşmak istedim.
Sana boş gözlerle bakıp Seni Seviyorum diyenin sevgisinden şüphe et.
Çünkü; Aşk Sessiz, Sevgi Dilsizdir...
"Sessizliğini duymayan birine sevdanı verme .
Göynün incinir, uykuların ziyan olur..."
"Bu fâni âlem için
beklentiye giren
kalbime de kırgınım..."
Cahit Zarifoğlu 🖋️
"Geleceğim, bekle dedi, gitti..
Ben beklemedim, o da gelmedi.
Ölüm gibi bir şey oldu..
Ama kimse ölmedi..."
Nasıl sesli ağlanır bilmiyorum. Acı nasıl belli edilir bilmiyorum. Düşünce birinden el nasıl istenir bilmiyorum. Nasıl yardım istenir bilmiyorum. Kendi söküklerimi dikmeyi biliyorum. Kendimi ayağa kaldırmayı biliyorum. Kuytuda tek başıma acı çekmeyi biliyorum. Yardım etmeyi biliyorum. Başkasına ihtiyaç duymaktan ölesiye korkuyorum. Bir yara bandı verenin yaramı ömür boyu unutmamasından ölesiye korkuyorum. Ben bu kadar güçlü ve bu kadar güçsüz olmaya dayanamıyorum...