Ruhumuzdan düşen kelâmlar
Günün ilk ışıkları parlıyodu uzaktan
Alabildiğine uzanan o sisli örtü,
Bacadan tüten dumanlar,
Bulutlarda uyanıyordu artık..
Her nefes ,Her canli yeniden dirliyordu ,
Bugünde güzel anılar çığlık atıcak,
Üzüntüler suskunluğa gömülcek...
Oysa etrafta onca güzellik varken,
Ne diye bunca suskunluk ?
Niçin bunca sıkıntı ?
Neden bu kadar umutsuzluk?
Yetmez mi artık...
Huzura,sevince, güzelliklere..
Bir merhaba deme zamanı deil mi artık..
Bütün sevinçler için merhaba,
Merhaba güneş, merhaba bulut, merhaba kuşlar,
Sanada merhaba rüzgar,
Ve bunca güzellikleri yaradana elbette vardır gönülden bir teşekkür.
Çok şükür.. iyki yaşattın ..
İyki varlığından haberdar ettin..
Çok teşekkür ederim....
🏹Suskun Gölge 🏹
Her Aşk Katilidir Bir Öncekinin
rüzgarlı bir tepenin yamacındayım şimdi
kent suskun
ve istasyonlar ayrılık için var bu şehirde
imlası buzuk, üşümüş ve kirli bir çocuk olurum seni düşünürken
ömrüme iliştirdiğim martı leşleri yamalı bir geçmişi oynar
imtihanlar ve intiharlar üzerine kurulu hayatlardan
gecenin en serseri yanını alırım
En çok istanbula benzeyen gözlerini sevdim
gözlerinde devrik cümleler gibi bakan kederi
esirgeyen bağışlayan aşkın adıyla başladım sana
erkekliğim bedeninde kimbilir kaç kez hatim indirdi
kimbilir kaç kez yazdım kendimi arka sayfalarına hayatının
faili meçhul bir cinayet haberi gibi kırlangıç fırtınalarına benzeyen yüzünü sevdim
jilet
