Kalbime yolculuk yapmayı seviyorum...
Kalbimi dinlemeyi seviyorum
Onu anlamak için çabalıyorum...
Özlemlerini durgunlaştırıyorum..
Ama...
Şu beklemek,
Hasretle gecelemek,
Düşünerek ağlamak,
Ağlayarak gülmek....
Sessizce bağırmak..
Acıtıyor çok acıtıyor...
Eğer ki şuan anneniz karşınızdaysa...
Özlemleriniz bayram,
gözyaşlarınız seyran eder ..
Eğer ki kalp anne diye ağlıyorsa ,
sözlerim hüsran umutlar yamalı ,
her biri birer yara oluyor..
İçimdeki hâra..
Sözler özler, annesini gözler gözler gelişini
ve insan hep bekler annesini
..
Bazen bir sese sarılır insan ...
Bazen unuttuğu sesi arar insan..
Ama işte hep ağlar insan...