Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Ferdi Özbeğen. İşte yıllardır okumak için beklediğim, anlatma fırsatı bulduğumda anlatmaktan büyük keyif alacağım, anlatırken hüzünlensem de her daim onu hatırladıkça gülümseyeceğim, birçok şarkısını ezbere bildiğim, dinlemekten asla sıkılmadığım bu değerli insan ve değerli sanatçımızı uzun uzun anlatmak istiyorum. Güzel bir şarkısıyla başlayalım
Gelirse Bayram Olurdu...
Peygamber gelse öyle aniden... kalsam karşısında yani sen o musun? Gülümsese evet anlamında başını sallasa. Öyle sıkı bir sarılsam ki canımdan can gidercesine, öyle kalsam. Sen olmayınca hep avuttum kendimi. Artık elindeyim hüküm senin desem. Ellerini tutsam, elinin üstündeki kıvrımları, çizgileri incelesem, öpsem alnıma koysam, tutsam başımın üstünde. Ne olur biraz okşa başımı, sensiz kimsesiz, çaresiz günlerimin hatırına. Sen olmayınca bu baş çok ağrıdı.
Gitmeyeceksin değil mi öyle aniden geldiğin gibi...
Kokunu çeksem çeksem sanki depolayacak gibi...
Beyaz elbisenin eteklerini tutsam, bırakma ne olur diye yalvarsam.
Ayaklarına kapansam, orada öylece kalsam.
Sonra yine sarılsam, yine yine...
Zamanı durdururcasina, durdurmak istercesine...
Mutluluktan akan göz yaşlarımı silsen, elini yanaklarima dokunsan. Gözlerim gozlerinde...
Orada o yerde bakarken en sevgili ile bulussam. Bak işte peygamberin ile geldim desem. Sonra mahçup olarak sussam. Peygamberin yanında konuştuğum için özür dilesem.
Sadece diz çökerek sussam, başımı önüme eğerek hükmü umut ve korkuyla beklesem.
Tamam desen çok kötülüğün var ama sevgin için bağışlandın diye bir ses gelse meleklerinden...
Sonra...
Sonrası cennet, sevgili ile düğün Bayram...
Ah hayalperest!.. Spoiler var.
"Beyaz Geceler Öyküsü Yazısı"
Ah Tanrım, nasıl başlayacağımı bilmiyorum. Merhaba demedim, çünkü duyguluyum ve sinirliyim biraz. Dostoyevski’den okuduğum ikinci kitap. İlk İnsancıklar romanını okudum, pek sevemedim. Ama bu, bu mükemmeldi. 62 sayfalık öykü iki günde ruhuma ilmik ilmik işlendi. Bu dünyada kadınlara- daha doğrusu bütün
Pardon hanımefendi yoksa siz türbanlı mısınız?
Sene 2009. T.Ü Kimya bölümünden mezun olacak 65 kişiden biriyim. Dışarıda türbanlı, üniversitede başı açık bir insan olarak dört yılımı geçirdiğim fakültenin Organik Kimya dersinde sıradan bir gün. M.isimli hocamız hışımla içeriye girdi ve kürsüsüne çıktı. Onun için derse başlamadan bir tur geyik yapmak ders adına motivasyon aracıydı. O gün hiç
