Sevgili Suzan,
Toprağın beyazla sarmaş dolaş olduğu bir kış günü, gecenin sabaha en yakın vaktinde, yediğim o ayazdan sonra buz tutan kalbim duracak ve ben sevdandan öleceğim.. Ve senin ne yağan kardan ne yağmurdan ne de soğuk esen rüzgardan haberin olmayacak. Kalbimin çığlığını, acımı ve gidişimi duymayacaksın.. Çünkü ben, senin başka bir dünya için çiçekli fistanlar hazırlayıp yolculuk yaptığın o gün öleceğim..