Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.24
PROUST “MAHPUS”HANESİ
Kayıp Zamanın İzinde serisinin bu cildinde sevgilisi Albertine üzerinden kıskançlık ekseninde insan duygularının ve davranışlarının kökenine inerken Dostoyevski’ye benzer bir şeffaflık ve cesaret gösteriyor Proust. Sürekli delil toplama ve olası riskleri ortadan kaldırmaya odaklanmış olan bu bölümde gördüğü ve hissettiği duruma ve durum
400 syf.
8/10 puan verdi
Right place, right time, right book, right persona.
En çok ilk bölümünü okumaktan zevk aldım. Sanki sonsuzluğa doğru ilerliyormuş gibi akan kelimeler bana büyük bir zevk verdi. Adeta zamanımı durdurdular. Yazarın, özellikle gece uyumadan önce kafamızın içinde oradan oraya savrulan düşünceler gibi bir anlatıma sahip olması ne kadar zevkliydi
Selamlar
Swann’ların Tarafı Marcel Proust
Uzun yıllardır okumayı isteyip başlayamadığım seriye sonunda başladım.
Marcel Proust’un 20li yaşlarında kaleme aldığı, yaşadığı şehri, ailesini, 19.yüzyıl Fransa’sını, sanatını, müziğini anlattığı kitap 3 bölümden oluşuyor. İlk bölümde Proust’un çoçukluğunun, annesiyle olan ilişkisinin, halasının ve ailesiyle ilgili betimlemelerini okurken, ikinci bölümde Swann’ın Odette’ye olan aşkını okuyoruz. Kısmen felsefi cümlelerin, bakış açısının yer aldığı, edebiyat zevki veren betimlemelerin yer aldığı yoğun, durağan maalesef bana okuma zevki vermeyen bir kitap oldu.
Türk Edebiyatına etkisi
Kitap, küçük Marcel'in hatıralarının aktarıldığı ilk ve en uzun bölümünün ilk sayfalarından başlayarak bana aşina olduğum bir yazarı anımsattı. O da Çamlıca'daki Eniştemiz, Fahim Bey ve Biz gibi romanların yazarı Abdülhak Şinasi Hisar. Ben Hisar'ı, Proust'tan daha önce okudum. Proust'tan etkilendiği hemen her eleştirmenin dile getirdiği bir realite. Bununla birlikte konuları ele alma biçiminden üslubuna değin bu kadar örtüşmesini beklemiyordum doğrusu. İkisinin de, herkesin dile getirdiği ''hafıza, hatıra, bellek, Bergsoncu zaman'' gibi kavramlar etrafında dönen temel meseleleri bu üslup etkileşiminin* en bariz göstergesi.
Bununla birlikte Proust yalnız Hisar'a değil, Yakup Kadri'ye (onun da bir Swann'ların ''Semti'' çevirisinin olduğunu hatırlatalım) ve A. H. Tanpınar'ı da etkisi altında bıraktığını söylemek icap eder. Bu anlamda şiirimize Baudelaire, Mallarme ve Rimbaud gibi sembolistlerin etkisi kadar romanımıza da Proust'un etki ettiğini söylesek çok yanılmış olmayız zannımca.
*etkileşim ifadesini Pierre Bayard'ın ''Önceden İntihal'' kitabından esinle kullanıyorum. Ona göre ''intihal'' kronolojik olarak daha sonra gelenin önce gelenden faydalanması olduğu kadar, aksi de geçerlidir, yani selefin de ''intihal'' yapabilmesinin mümkündür.
Mutlu akşamlar,en çok da bana, Guermantes Tarafı'nı bitirdim çünkü.
Serinin 3.kitabı olan Guermanteslerda aristokrat çevre anlatılıyor,anlatıcımız adlarının büyüsüne kapıldığı Guermantes Tarafında bu sefer.
Aslında Proust Swann'ların Tarafından Guermantes'in sinyalini veriyordu,Düşes, namı diğer Mme de Guermantes yani ilk adıyla Oriane.“Gözleri, koparılması imkânsız olsa da, sadece bana sunduğu bir cezayirmenekşesi gibi maviydi; bir bulutun tehdit ettiği, ama yine de bütün gücüyle meydana ve ayin eşyaları bölmesine oklarını yağdıran güneş...derken halılar, sardunyalar neyse uzatmadan uzun uzun betimlemeleriyle pek beklemiştim düşesi.
Bu ciltte büyükanne aramızdan ayrılıyor,can çekişirkenki hallerini olağanüstü anlatmış.Ölüm anlatıcının büyükannesini yatağa bir genç kız gibi yatırıyor bu sahne müthişti.
Bir süre sosyete, yemekler, davetler,snob hallerinizden uzak kalacağım.Sevgili Swann son anda giriyor kitaba, onunla karşılaşmak tekrar hoşuma gidiyor.
Saramago'nun Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş kitabında Proust ölümü siyah elbiseli, şişman bir kadın olarak görüyor seri bitince bunun nedenini anlayacağımı umarak bir süre sizlere veda ediyorum.
Bu arada Dreyfus Davası'yla karşı karşıyayız ki zamanlamam iyi olmuş diyorum Rougonlar ve Macquartlar serisinde de bu davayla karşı karşıyaydık.burda ufak bir öneri bu davayı aydınlatan Emile Zola'dan Suçluyorum kitabı okunursa daha anlaşılır bir okuma süreci olur diye düşünüyorum.
Yedi kitaplık uzun bir yolculuk olan Kayıp Zamanın İzinde'nin ilk kitabı Swann'ların Tarafı ile yola çıktım. Geldiğim bu ilk durakta şunu net bir şekilde ifade etmem gerek ki okuması oldukça zor bir kitaptı. Anlatımının yalın olmasına karşın aynı zamanda dolambaçlı da olması kitabı okurken çok zorlayıcı bir etken oldu benim için. Yoğun
Fransız üst sınıflarının gündelik hayatını anlatan roman; Marcel’in çocukluğundan başlayarak, birçok konuda kendisine benzer bir karaktere sahip olduğunu düşünen Swann’ı ve Odette’ye aşkını konu edinir. Marcel de bir süre sonra bu ikilinin kozları olan Gilbert e aşık olacaktır. İlk cilt olan bu kitap zamanın önlenemez ilerleyişi ve değişiklikler üzerine kurulmuştur. Marcel de Swann da takıntılıdır. Olay örgüsünün alt metinlerinde karşılanmamış beklentiler ve hüzünler işlenir. Birçok şeyi değiştiremediği için çaresizdir. Bu nedenle de ne kadar çabuk durumu kabullenip alışırsa o kadar az acı çeker. Ama bir yandan da alıştıkça acısına tutunur ve acısı giderek kronik bir hal alır. Geçmiş, hatıralar, unutma, unutamama, nesneler, mekanlar ve zaman… yaşadığı anın belirsizliğinde kaybolan iki karakter de (Marcel ve Swann ) kendi içinde yaşamaktadır. Romanda öne çıkan en önemli duygu da kıskançlıktır. Zaman süreklilik arz eden bir bütün değil bir yığın halindedir ve genel olarak geçmişe yönelmiştir.
Marcel Proust'un Gençlik Yılları ve Edebiyat Dünyasına Cesur Bir Bakış
Marcel Proust'un gençlik yılları, eğlenceye düşkünlüğü ve disiplinsiz yaşam tarzıyla şekillendi.
Swann'ların Tarafı adlı ünlü romanının ilk bölümünü yayınlama konusunda amatör bir yazar olarak zorluklar yaşadığı 1913 yılına kadar, Proust, snob bir tavır içinde tanındı.
"snob" kişinin üst sınıfın veya seçkin bir
Okuduğum en iyi betimlemeler bu kitaptaydı. Daha önce bir betimlemenin bu kadar mükemmel olabileceğini düşünmezdim. Ne diyebilirim ki, Proust algımı aşmış