Hayatın belli bir noktasında dünyanın güzelliği kafi geliyor. Fotoğrafını çekmeye, resmini yapmaya, hatta hatırlamaya bile gerek yok. Başlı başına kafi.
Garip diye dedim, yani buna hiç tanımadığım birisi karar veriyor, sonra bende ona göre yaşamak zorunda kalıyorum. Yani başkasının programına göre yaşıyorum. Ve o başkasını hiç görmedim.