Merhaba canlar...
@pamukokumalar ın #mayıstayapıkredi etkinliği için seçimim @yapıkrediyayınları ndan daha önce #dul kitabını okuduğum #jeanlouisfournier in #tekyalnızbendeğilim anlatısından yana oldu.
Hüzünlü, melankolik, huzursuz ve birazda mizah...
Küçük detayları fark edemiyoruz bazen. Halbuki biliyoruz güzelliklerin detaylarda gizli
Mükemmel bir baş yapıt ve yergi örneği.Yazar, rejimleri mükemmel ve tarafsız biçimde eleştirmiştir.Kitabın sonunda :
Çok çalışan, hep çalışan ama özgürlüğü, başkaldırıyı bilmeyen,diğer hayvanların ; sözde devrimci domuzların ve diktatör insanların yüzlerinin aynılaşmasına şahit oldukları tablo korkunçtur.Hayvanların umutları yitip gitmiştir, "Hayvan Çiftliği", "Beylik Çiftliğine" dönüşmüştür.
Arabistan konjektürünü okuduğumuzda karşımıza çıkan tablo kitabımızın ifadesiyle şudur: Muhalefetin tamamen bastırıldığı, alternatif olabilecek isimlerin susturulduğu, dini kurumların ve şahsiyetlerin devletin emrine amade kılındığı, toplumda siyasetten bağımsız hiçbir dini yorum ve yönelişe müsaade edilmeyen, dışarıya son derece açık, İslami kuralların 'gelenek' düzeyinde yaşamasına izin verilen, ekonomiye kaynak yaratma adına ülkenin bütün değerlerinin pazarlık masasına sürülebildiği.. bir düzlem. Yıllar yılı politika ve istikamet değiştire değiştire bugünlere gelen bu coğrafyadaki en acı örneklerin başında ise Suudiler geliyor. Ve şöyle ki vaktiyle Seyyid Kutub için gıyabi cenaze namazlarının kılındığı Suudi Arabistan, İhvan'ın iktidardan düşürülme sürecini finanse ve koordine eden bir çizgiye kaydı. Baş döndürücü değişimlerle savrulan Arabistan ülkeleri İslam'ı kabuğundan çıkarıp savunmasız kıldıktan sonra ise arkalarına yaslanıp sanırım bölgenin nasıl bir kaosa sürükleneceğini izlemekten keyif alacaklarını zannediyorum.
Yatağımın hemen üzerine duvara monte edilmiş koskoca bir raf var. O rafta başucu yazarlarımı bulunduruyorum. Bana bu hayattaki anlam arayışında yol gösteren, talihsizliklere ve başarısızlıklara karşı yeniden deneme gücü veren, başıma gelen felaketlere metanetle yaklaşmamı sağlayan, stresli ve yorucu geçim mücadelesinde nefes alıp sakince düşünmemi sağlayan, her şeyden önemlisi de bana kendim olabilmeyi ve en iyi versiyonumu gerçekleştirmem için okuma ve öğrenme azmi verdikleri için o yazarlara müteşekkirim.
David Foster Wallace'ın tüm yazdıklarını, röportajlarını ve hayata bakış açısını sömürürcesine inceliyorum. Kendi hayatının anlam arayışı yani bu dünyaya öylesine alelade fırlatılmadığını ispatlama çabası insanı oldukça yoruyor. Bir iz bırakma, sevme, sevilme, saygı görme, statü kazanma, bir şeyler edinme, bir şeyler biriktirme ve tüm bunları bir döngü içerisinde sürekli yapmaya çalışma...
David Foster Wallace, mezun olan üniversite öğrencilerine bir yol göstermemiş, nasihat vermemiş, iyi veya karamsar bir tablo da çizmemiş. Hayatın olağan akışında rutini yakalamayı, öngörülemeyenleri kabullenmeyi, vermiş olduğunuz kararların size ait olduğunu bilmeyi ve tüm bunların gerçek özgürlük olduğunu anlayabilmenin üniversite eğitiminizin gerçek amacı olduğunu anlatıyor. Eğitimin amacı daha az kibirlik olmak ve eleştirel farkındalık...
“Hayatı Büyüten Küçük Şeyler”
@banuarpinar kaleminden sıcacık ve samimi öykülerin yer aldığı güzel bir kitap okudum. Bu ilk kitabı olmasına rağmen yazın dili oldukça akıcı ve özenliydi.
Size okumayı sevdirecek ve bir oturuşta bitirebileceğiniz kitaplardan biri.
Yazarımız kişileri ve mekanları gerçek hayattan seçtiği için öyküleri okurken
Açlık ve Varoluş Umutsuzluk Gölgesi
Bir düşünün, karnınızın guruldadığını, midenizin kazındığını ve açlığın tüm bedeninizi sardığını hissediyorsunuz. Elinizde tek bir kuruş yok, bir lokma ekmek bulmak için her yolu deniyorsunuz. Tam da bu noktada umutsuzluğa kapılmak üzereyken, içinizde bir kıvılcım beliriyor. Hayatta kalma arzusu...
Bu, isimsiz bir adamın hikayesi. Yoksulluğun
