Spinoza'nın yazılan, klasik Latin yazariara olan atıflarla doludur. Üstelik kütüphanesinde Horace, Caesar, Virgil, Tacitus, Epictetus, Livy, Pliny, Ovid, Homer, Cicero, Petrarch, Petronius, Sallust ve diger bazı antik çağ düşünür ve edebiyat adamlarına ait kitapları bulundurmaktaydı
Sayfa 167 - İletişim Yayınları
"Hiçbir şey; kendi gücüne dayanmayan Bir iktidar kadar zayıf ve değişken değilidir" [Tacitus, Annales, XIII, 19]
Sayfa 89Kitabı okudu
biz avrupa tarihçisi gibi değiliz; sadece julius caesar'ı, tacitus'u okuyarak ve germanya'nın milat sıralarındaki durumunu kavrayarak tarihimizi kısa sürede öğrenemeyiz. bugün bir alman'ın, bir fransız'ın, bir britanyalı'nın kaynakları romalılardır; onları okurlar, öbür diller zaten yazısız dillerdir. ama eldeki kaynaklar işlenmiştir, kolaydır. tarihte her zaman boşluklar vardır ama söz konusu kaynaklarla kolay duvar örülüyor. türkçe öyle değil, ilgili tarih içinde henüz üzerinde tartışılmamış çin, hind ve iran epigrafik ve paleografik malzemesi çoktur. bunun yanında sanskritçe, eski pahlavi dili gibi dillerde okumalar yapmak lazım. kurgandan (mezar) halı çıkıyor mesela; gel de o halının yerini tespit et. oradaki kavim söz konusu halıyı kullanmış ama kavmin tavsifi kolay iş değil. tarihçiliğimizin bu bakımlardan çok büyük problemleri var
Sayfa 37 - timaş yayınları, 3. basımKitabı okuyor
Tacitus, Annales'in bir yerinde, gerçekleri kayda geçiren kişinin, tarihin yüksek beğeni kusurlarından sorumlu tutulamayacağını söyler.
Sayfa 63 - Kırmızı KediKitabı okudu
"Ün arayışı, bilge kişinin bile bırakacağı en son şeydir"
Tacitus
Yozlaştırmanın ve yozlaşmanın adına çağın ruhu diyorlar. (Tacitus)
Sayfa 95 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Yağmalamanın, katletmenin, çalıp çırpmanın adına hükümranlık diyorlar; bir çöl yaratıyor ve adına barış diyorlar. (Tacitus)
Sayfa 52 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
Caesar ile Tacitus'un IV. yüzyılın Barbaricum kitlesini tanıyamamaları için bir neden daha vardı, o da uzun bir süre boyunca Germen halklarının özelliği olan hareketlilikleriydi.
Sayfa 71Kitabı okudu
İyilikler insana karşılığını verebileceğini sandığı sürece hoş gelir. Bu ölçüyü aştılar mı onları minnetle değil kinle karşılarız.
- Tacitus
Bugünü Yaşama Arzusu
#Schopenhauer
*Yazar
#Aldığımız her nefes bizi sürekli etkisi altında olduğumuz ölüme doğru çeker... Nihal olarak zafer ölümün olacaktır, çünkü doğumla birlikte ölüm zaten bizim kaderimiz olmuştur ve avını yutmadan önce onunla yalnızca kısa bir süre için oynar. Bununla birlikte, hayatımıza olabildiğince uzun bir süre için büyük bir ilgi ve
Çünkü karşımızda doğal ve doğuştan gelen bir kusur vardır. Tacitus, “Ün arayışı, bilge kişinin bile bırakacağı en son şeydir” diyor.
Sayfa 57 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 31.Baskı Ekim 2023, İstanbulKitabı okudu
Augustus Caesar bir selamla ölür: “Livia conjuguii nostri memor, vive et vale.”3 Tiberius, ikiyüzlülüğü içinde ölür, Tacitus’un da dediği gibi: “Lam Tiberium vires et corpus, non disimulatio deserebant.”4 Vespasianus, oturaklı iskemlesi üzerinde, bir şaka yaparak ölür: “Ut puto deus fio”5 Galba ise “Feri, si ex re sit populi Romani,”6 diyerek uzatır boynunu ölüme. Septimus Severus, var gücüyle çalıştığı sırada, iş başında ölür: “Adeste, si quid mihi restat agendum.”7
3 “Livia, birlikte yaşamımızı ömrünce unutma, hoşça kal.” Suetonius, Augustus, 99.
4 ”Tiberius’un canı gövdesinden çıkmıştı, ama ikiyüzlülüğü çıkmamıştı.” Tacitus, Annales, VI, 50. Tiberius, Augustus Caesar’dan sonra İ.S. 14-37 yılları arasında Roma imparatorluğu yapmıştı.
5 “Tanrılaşıyorum galiba.” Suetonius, Vespasianus, 23. Vespasianus, İ.S. 70-79 yıllarında Roma imparatorluğu yapmıştı.
6 “Roma halkı için hayırlı olacaksa, vur.” Suetonius, Galba, 20. Galba, Neron’dan sonra zenginliği yardımıyla imparator olmuştu. İ.S. 68’de sokakta öldürüldü.
7 “Görülecek başka işim kaldıysa, çabuk olun.” Dio Cassius, LXXVI, 17. Septimus Severus, İ.S. 193-211 yıllarında Roma imparatoru. Büyük Britanya’ya bir ayaklanmayı bastırmaya geldiğinde, York’ta ölmüştü.
İLBER ORTAYLI'NIN Not DEFTERİNDEN
Beşeriyetin Ebedi Kütüphanesi
Batı klasik eserlerini unutmaz, genç kuşaklara okutur Cicero'nun De Amitica'sı (Dostluk Üzerine) dışarıda okutulan önemli eserlerdendir. Üzerinde durulur. Iulius Caesar'ın de Bello Gallica'sı, Tacitus'un Germaniası yine bu minvaldedir. Plutarkhos'un Vitae'sı paralel biçimde ünlü Romalı ve Helenlerin hayatlarını ele alır; önem lidir. Şunu da söylemeli: Üslup, usul ve tarih olarak bunların işe girmesi, bu eserlerde her daim haklı ve doğ runun verildiği anlamına gelmez. Ama bunlar, zekice ve ustaca eserlerdir ve öğreticilerdir. Beşeriyetin ebedi kütüphanesinde yer alırlar. Ortaçağ İslam dünyasında ve Rönesans'ta da bu dal şüphesiz ki parlak örneklerle devam eder. Ama şunu bilmek gerekir; Roma ve Klasik Helenler olmadan ne Rönesans İtalya'sı ne de Avrupa ta- savvur edilebilir. Beri yandan, ismi bugüne kadar açık ça telaffuz edilmese de Avrupa Rönesansında ve sonra Aydınlanmada Klasik İslam dünyasının rolü de zikredi- lir. Goethe, Hammer-Purgstall gibi Almanlarla Hafız'ı, Hayyam'ı bazı hatalar olsa da ustaca tanıtan Fitzgerald ve diğer usta Britanyalılar sayesinde bu dönemin rolü anlaşılmıştır. Bu rolün önemini o zamanlarda Goethe de, Hegel de, Friedrich Engels de ifade etmiştir
Şöhret arzusundan kurtulmanın kolay olmadığını biliyordu Schopenhauer. Bunu, "Etimizdeki acı veren inatçı bir diken çıkarmaya," benzetiyordu ve "Şöhret susuzluğu, akıllı adamlar tarafından bir kenara konacak en son şeydir," diyen Tacitus'la aynı fikirdeydi.
Sayfa 386Kitabı okudu
