Geçmişi değiştirmek mi, geleceği şekillendirmek mi?
Sahi insanın elinde böyle bir imkan olsa, ne yapardı, hangisini tercih ederdi?
Bir müddet sonra, ne geçmişi değiştirmek geldi içimden ne de geleceği şekillendirmek, hatırımda kalan şu sözlere gülümsedim:
"Mâziyi tahattur (hatırlayarak) ederek yâd etme, âtiyi (geleceği) hayal kurarak şâd etme, alacağın bir nefes, onu da berbâd etme."
İnsanın elinde "ân" gibi büyük bir sermaye var, mazi, hâl ve istikbal şeklinde tasnif edebileceğimiz zaman periyotları arasında, aslında elimizdeki en büyük imkan "ân"da mevcut.
Sayfa 26Kitabı okudu
Nev'-i insanın üçten birisini teşkil eden gençler, hevesatları galeyanda, hissiyata mağlub, cür'etkâr akıllarını her vakit başına almayan o gençler, âhiret imanını kaybetseler ve Cehennem azabını tahattur etmezlerse; hayat-ı içtimaiyede ehl-i namusun malı ve ırzı ve zaîf ve ihtiyarların rahatı ve haysiyeti tehlikede kalır. Bazı bir dakika lezzeti için bir mes'ud hanenin saadetini mahveder ve bu gibi hapiste dört-beş sene azab çeker, canavar bir hayvan hükmüne geçer. Eğer iman-ı âhiret onun imdadına gelse, çabuk aklını başına alır. "Gerçi hükûmet hafiyeleri beni görmüyorlar ve ben onlardan saklanabilirim, fakat Cehennem gibi bir zindanı bulunan bir Padişah-ı Zülcelal'in melaikeleri beni görüyorlar ve fenalıklarımı kaydediyorlar. Ben başıboş değilim ve vazifedar bir yolcuyum. Ben de onlar gibi ihtiyar ve zaîf olacağım." diye birden, zulmen tecavüz etmek istediği adamlara karşı bir şefkat, bir hürmet hissetmeye başlar.
İman ve Küfür Müvazeneleri - 232
Elveda ey gelin libası giymiş acuze-i şemtâ {saçı ağarmış kocakarı-İstanbul}!
Usandım! Sen zehirli bala benzersin. Belki medenî libası {elbisesi} giymiş vahşi adama benzersin. Sureten ne kadar medenîliğin var; sîreten {ahlak olarak} dahi nifak, sefahet, ağraz {kasıtlı ve bilerek yapılan kötülükler} içinde o kadar, o derece vahşisin tam dünyaya benzersin. Dünyaya geldiğime ben de pişman oldum. Riyanın {ikiyüzlülüğün} sözünü, seni tasavvur ettikçe {düşündükçe} tahattur ediyorum.
[Said Nursi Hz~Asar-ı Bediiyye - 423]
işgal eden kaçaklara susan, onlara karşı çıkanlara ırkçı diyen salaklar v2
Efendiler, tahattur buyurursunuz, İngilizler, Merzifon ve müteakiben Samsunu, tahliye eylemişlerdi. Bu münasebetle ve Ferit Paşa Kabinesinin sukutu üzerine, Sıvas ahalisi fener alayı yaptı, tezahüratta bulundu. Birtakım nutuklar verildi. Bu sırada halkta <kahrolsun işgal> diye bağırdılar. Sıvasta münteşir İradei Milliye gazetesi, bu hadiseyi olduğu gibi yazdı. Dahiliye Nazırı Damat Şerif Paşa, bu gazetenin istihbaratına atfen, Sıvas vilayetine yaptığı bir tebliğde kahrolsun işgal tarzındaki yazılar, hükümetin hali hazır siyasetine gayrimuvafıktır; diyordu.
Bu ne demektir, Efendiler? Hükümet, işgali, şayanı takbih bulmayan bir siyaset mi takip ediyordu? Yoksa, kahrolsun işgal dedikçe, memleketi daha ziyade işgale mi sebebiyet verilecekti? İşgal ve tecavüz karşısımda, milletin muhafazai sükût ve sükünet etmesi, işgalden mütehassis olmuş görünmemesi mi muvafıkı akıl ve siyaset idi?
Böyle sakim ve hayvanca bir düşünce, izmihlâl ve inkıraz uçurumuna kadar tekmelenmiş bir devleti kurtarabilecek siyasete esas olabilir midi?
Sayfa 185
