Bir apartmandaki bütün dairelerin zillerine basıp sonra başka bir binanın arkasına koşturup ev sahiplerinin gergin halini izleyen muzip bir çocuk Barış Bıçakçı. Eğer tek cümleyle yazarı tarif et deseydiniz böyle bir cümle kurardım.
Kitapla tanışmam 
İpek Demirer ‘ın harika incelemesi ile oldu. Eğer öyle sevimli, bir o kadar
Üç-beş hatıra...
ㅤㅤㅤㅤ
Sanırım henüz 5 yaşlarında falan idim...
Mahallemizde boş bir arsa vardı, arkadaşlarla hep orada oynardık..
Çoçukluk işte.. Kavga edersin, dalaşırsın kızarsın bağırırsın.. Hüseyin'e "aptal" dersin, bazanda "manyak"..
Diğer arkadaşlarlada arada böyle dalaşmalar oluyordu..
Ama yukardan sanki birisi bana kötü-kötü
At
“Anlatma bana atları!
Yüreğim kaldırmıyor düşündükçe vurulup Vurulup yerde yattıklarını”
Anlat bize yürüyüşün güzelliğini koşunun rüzgârını,
köpüren yeleyi toynakların kızgın kıvılcımlarını Kişneyen bir tayın sevincini anlat öfkeyi ve sağrındaki mahmuz yarasını
Masallardaki şehzadeleri anlat bize
Avradın ve silahın kardeşisin ya feodalin töresini anlat biraz da ve terkinde kaçırdığın kızları
Dağları anlat bize, eşkıya gecelerini ölümleri ve ölümsüzlükleri anlat sonra da nasıl hiç yaşlanmadığını
Ve savaşları anlat, savaşçıları
Korkak ve cesurları anlat bize
sonra tahta’dan tunca dönüşünü
Sen ki görüp yaşayansın
Everest YayınlarıKitabı okudu
