Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
İnsanoğlu kendini fazla ciddiye alıyor,
Toplumsal mevzuları eleştirebilmek için evvela Alper Gezeravcı’nın olduğu noktadan yeryüzüne inmek lazım zira kitaptaki eleştiriler öyle uçuşlarda. Etliye sütlüye çarpık biçem kazandıran manasız dokunuşlar ve bazen de bildiklerimizi yineleme— bilakis yaşam çıkmazının bunaltıcılığına dair tahlilleri bana geçmeyi başardı. Belki biraz dağınık, yılgın
Daha birinci bölümden yavan geldi kitap. Çok akıcı olmasını beklediğim hikaye devrik cümleler ile katledilmiş. Hikayeden çok taslak gibi. Başlarda belki çevirmen iyi değildir diyordum ama bence metin sıkıntılı. Yazar adeta “Herkes kitap yazmamalı veya yazamaz.” hipotezine örnek oluşturmak için özel çaba harcamış. Tam biraz ısınıyorum o da zoraki birden çok alakasız bir cümle geliyor dağılıyorum. Akmıyor hikaye, tam tıkandığı yerlere biraz gizem serpiştirilmiş arkası gelmiyor havada kalıyor olaylar. Başlangıcı facia, daha kitabın başında bir alışveriş bölümü var ki sırf hacim için yazılmış bence. Adam alışveriş listesinden bölüm yazmış. Ulusal Kitap Ödülü Finalisti yazıyor kapakta, bu nasıl jüri, bu kitap tek başına katılsa yarışmaya yine finale kalamaz. Finali de bir acayip tam hareketlenme başladı derken bitti. Kısacası paranızı ve daha önemlisi zamanınıza yazık...
Filmi izledim kesinlikle ana fikri alıp yeni bir yazara jilet gibi bir senaryo yazdırmışlar. Kitap bu şekilde yazılsaydı yok satardı… Filmi harika.
Müslüman Doktorlar Birleşin
Bekir Hoca’dan Allah razı olsun, samimi müslümanlığı ve mevzu bahis edilen konularda elini taşın altına koyduğu için. Her şeyin Müslümanca yorumu gereklidir. Burdan yol alarak yaptığımız işleri teraziye koymak, doğrusunu-yanlışını göstermek ve bunu yaparken kökleri sağlam bir meselenin zemininde yapmak gerekir. Bunun ne kadar zor olduğunu bildiğim
Muhadarat, Fatma Aliye Hanım'ın kaleme aldığı önemli romanlardan biri. Önemi, konusunun orijinalliği olmasa da yazıldığı dönem göz önünde bulundurulduğunda bugün hâlâ nelerin değişmediğini göstermesi bakımından nazarıdikkati çekiyor. Zira roman, evliliklerin tarafların isteği doğrultusunda yapılması gerektiğinin canlı kanlı bir örneği.
“Bir ağaç ne kadar yaşar? Bir kuşun ömrü ne kadardır? Hiçbir fikrim yok. Ya insan ne kadar yaşar?”
“Ölenler ile gidenler arasındaki tek fark bu, değil mi?Ölmeyenler geri döner…Ama yokuklarında ölüp ölmediklerini nasıl bilebiliriz?”
“Başımıza gelenleri ifade edecek bir kelime bulamadım henüz. Felaket,facia,trajedi diyebilirdim, ama buna sadece
160 syf.
7/10 puan verdi
Artık Sabahattin Ali’nin tüm romanlarını okumuş olduğum ve üçü arasında bir sıralama yapmam gerekse İçimizdeki Şeytanla diş dişe bir mücadeleyle ikinci sıraya koyacağım severek bitirdiğim ustaca kaleme alınmış bir eser.
Hayatı bir insanda bulmayı çok iyi anlatan, o insandan önce ve o insan varken birinin nasıl değişebileceğini gösteren Raif ve onun hayatını anlamlandıran Maria’nın aşkını konu alan kitapta sık sık kendimi gördüm ve Raif’ten daha şanslı olduğumu çünkü hayatımın anlamını yitirmediğimi hemen yanı ucumda olduğunu bildiğim için şükrettim.
Sevdiğim bir bölüm: Çocukluğumda kurduğum hayallere benzeyen, fakat onlara nazaran daha delice, daha saçma ve daha kanlı şeyler tasavvur ediyordum: Gece, tam onun Atlantik’te numara yaptığı sıralarda, kendisini telefona çağırmak, rahatsız ettiğim için af diledikten sonra, kısaca veda ederek, mikrofon başında kafama bir kurşun sıkmak, ne güzel olurdu! Bu müthiş sesi duyunca, evvela ne olduğunu anlamayarak bir müddet duracak, sonra deli gibi “Raif! Raif!” diye bağırıp benden bir cevap almaya çalışacaktı. Yerde son nefesimi verirken ihtimal ki, bu sesleri de duyar ve gülümseyerek ölürdüm. Benim nereden telefon ettiğimi bilmediği için çaresizlik içinde çırpınacak, polise haber veremeyecek ve ertesi gün elleri titreyerek gazeteleri karıştırıp, esrarı çözülemeyen bu facia hakkındaki tafsilatı okurken kalbi nedamet ve yeis içinde çırpınacak, ömrünün sonuna kadar beni unutamayacağını, kendimi kanla hatırasına bağladığımı anlayacaktı.
