Hop nerdeyim işte tam buradayım!
Herkese merabayın hoş buldum.
Nasılsınız a dostlar! Ben yine bildiğiniz gibi hiç bir gayreti meşguliyeti olmayan, aylak aylak gezen, fotoğraflar çeken şarkılar söyleyen biri olarak devam ediyorum hayatıma. Şu sıralar kendimle aram bozuk. Fikirlerimiz uyuşmuyor, sinirliyim kendisine. Bazı gelişmeler oluyor hayatımda :) öncelikle en çok sana selamlar benim kadim dostum, seni unuttuğumu sanmanı hiç istemem! Güzel hadiseler yaşıyorum. Hayır tabi kii şu ünlü olan değil. Neden konuyu uzaklaştırıp duruyorsunuz habire? Her neyse. İş hayatımda birkaç değişiklikler oldu, her şeyin birdenbire kötüye gittiğini düşünürken hayat öyle güzel fırsatlar sundu ki, mutluyum. Bu mutluluğumu burda sizlerin huzurunda beraber yaşamayı istedim. Evet benim için çokta önemli değilsiniz ama evren sizi seviyor, biliyorum. Çok hızlıca müzeyyenle aramı düzeltmem gerekiyor o mu kim? Benim tabii, nioldu da?
Sordu küçük çocuk bana
“Ulaşmayı çok istediğin gökyüzüne ulaşabildin mi,dokunabildin mi yıldızına,görebildin mi masallarda anlatılan ay dedeyi,konuşabildin mi senin gibi gökyüzünde var olmayı istemiş ruhlarla?”
Cevap verdim ona
“Henüz değil Semuhe henüz değil ama inan bana bir gün gerçekten ulaşacağım oraya fakat şimdi biraz daha kalmalıyım burada ,eksik basamaklarım var çünkü.”
Sonra bir ses duydum ve arkamı döndüm
“Her zaman eksik basamakların olacak fakat içinde köklerini salmaya devam eden hayalin eksik basamaklarını tamamlaman için gereken enerjiyi her daim verecek sana ve sen ilerlediğine inanacaksın gerçekte ne kadar ilerlediğinin önemi olmadan.”
Göremiyordum yüzünü fakat bunun bir önemi olmadığını yalnızca onun da isminin Semuhe olduğunu bilmemin yeterli olduğunu söyledi sonra Semuhe gibi o da gitti ve ben bu gece yaşadığım bu garip olay üzerine düşünmeye başladım nasıl bu kadar benzeyebiliyorlardı birbirine sanki biri diğerinin büyümüş haliydi üstelik isimleri de aynıydı peki ya ben bu denklemin tam olarak neresindeydim neresinde olmam gerekiyordu tüm bu sorularımı konuşmak üzere Elza’yı aradım ve her zamanki yerimize doğru yola koyuldum.
Ten yerkürenin yüzeyinde gitgide bir kangren gibi yayılıyor. Kendine sınır dayatmayı bilmiyor, başarısızlıklarına rağmen ortalığı kırıp geçirmeye devam ediyor, yenilgilerini fetihler olarak görüyor, hiçbir şey öğrenmedi. Her şeyden önce yaratıcının hükümranlığına ait ve yaratıcı kötücül içgüdülerini tam da tende yansıttı. Normalde, tenin ona kafa yoranlardan çok onu sürdürenleri ve gelişimini temin edenleri ezmesi gerekirdi. Ama durum tersine, zira onlar ne tür bir sapkınlığın suç ortağı olduklarını bilmiyorlar. Hamile kadınlar bir gün taşa tutulacak, annelik içgüdüsü yasaklanacak, kısırlık alkışlanacak. Doğurganlığa şüpheyle yaklaşan Bogomil ya da Cathari gibi mezheplerde, ortak hezeyana teslim olmayanların büyük umutsuzluğuna rağmen, tüm toplumların oldum olası koruduğu kurum olan evlilik haklı olarak mahkûm ediliyordu. Döllemek, musibeti sevmektir, onu devam ettirmek ve arttırmaktır. Ateşi evrenin ilkesiyle ve arzuyla özdeşleştiren şu antik filozoflar haklıydı. Zira arzu yakar kavurur, yutar, yok eder: Aynı anda varlıkların amili ve yok edicisi olarak kasvetli, özü itibarıyla cehennemidir.
Pdf
Tam ve doğru insan olarak ben… Ben kendim neredeyim?
Kaşının üstünde Tanrı’nın işareti olan ben, ben neyim?
