Gençlik, Anılar, Dayak...
Biraz kafamızı dağıtalım mi? Gündem karışık, insanlar stresli, ekonomi.... seçimler...vatan haini!... “şu”cu-“bu”cu... ohooo say say bitmez! İşte bunlardan sebep, nasılsa iş olacağına varır deyip olacağına varmışlardan söz edelim biraz. Son zamanlarda çok güzel öykü denemeleri okuduk sitede ya hep hüzünlendik, bakalım gülümseyebilecek miyiz?
Siz
Savunmam şudur:
Ben buyum, çünkü ateş de bu. Ateş de bir, ateş de su. Ateşin yalımlarından geçen hattın dağınık varoluşu. Varlıkla oluşun antikitede ayrıklığı ve skolastik modernitedeki bir çamur oluşu. Hamur ki, humus ki, toprak oluşu. Gariptir ki insanın insandan varoluşu. Ben ki bir kıvılcım, ben ki bir kül, ben ki şöminenin kara zeminindeki
Tam üstüne bastın.
Sonucu hayal ettiğimde olumlu, eyleme geçmeyi düşündüğümde olumsuz duygular...
