Linton’a olan aşkım ağaçların yapraklarına benziyor. Kışın gelip ağaçları değiştirmesi misali, zamanın da bu aşkı değiştireceğini çok iyi biliyorum... Ama Heathcliff’e olan aşkım toprağın altındaki kayalar gibi... Pek göremediğimiz ama gerekli olduğunu bildiğimiz kayalar. Nelly, ben Heathcliff’im... O hep, hep benim içimde. Kendimi nasıl gördüysem ve kendime nasıl davrandıysam, Heathcliff’i de öyle gördüm, ona da kendim gibi davrandım... O benim varlığımın ya kendisi oldu hep...