Sınırlar yoktu Ömür Hanım
Küçücük avuçlarımızla sınırlarımızı genişletmek istedikçe yaşamın binlerce engeli yığıldı önümüze. Hangi birini yenebilirdik bunca olanaksızlık içinde. Umutsuzluğu tanıdık, yenilgiyi öğrendik böylece.
#şükrüerbaş
Seninle yabancı bir kederde rastlaşıp,
Birbirimizi tanıdık...
~bşr
Düşmemeye gayret ediyorsun
Dönüp bakıyorsun geride kalanlara
Hepsi yaşarken ölmüşler sanki
Beklediğin yalnızca bir tebessüm hâlbuki
Fazlalık olmaktan korkup kaldırmıyorsun ahizeyi
Sözcükler sahteleşiyor ve sonra
Karşılaşıyorsun yüksekten bakan tanıdık yabancılara
Kötü, iyiyi tanır ama iyi, kötüyü tanımaz diye bi söz vardır. Evet, bir şekilde kötüyü de tanıdık iyiyi de. Mesele bütün bunlara rağmen nasıl davrandığın..
Belimi büküyor böyle ayrılık
Verdiğin acılar hasret tanıdık
Görmedimki birgün senden yakınlık
Dönmesen de geri farketmez artık
Bu dünyadan bir Asım Gültekin abi geçti..
Nadirkitapta İslam kategorisini seçip bir sahafın kitaplarını inceliyordum. Karşıma Asım Gültekin abinin kitabı çıktı.Bir tanıdık görmüş gibi göz kırpıyordu. Mekanı cennet olsun. Ruhun şad olsun.
Sen ansızın gittin ve dergiler, dergi fuarları, yedihilal, cafcaf,dunyabizim, genç dergi, etimoloji, Müslümanın kültür sanatına dair ne varsa yetim kaldı. Herkesi toplayan cem eden vahdet eden bir abimizdin.
İnşallah tüm çabalarının kat kat karşılığını bulduğun bir hüsnü zan içindeyim.
İki gözüm,İki çeşme. ...
Garibim;
Ne bir güzel var avutacak gönlümü,
Bu şehirde,
Ne de bir tanıdık çehre;
Bir tren sesi duymaya göreyim,
İki gözüm,
İki çeşme.
(Orhan Veli Kanık)
Çok tanıdık geldi...
Bu topraklarda kadınlar Penelope gibi pencere önlerinde beklemek üzere yetiştirilir. Gençlikleri boyunca hayallerindeki gömleği diker ve sonra onu giyecek beyaz atlı prens ararlar. Sonra prens ruh hastası çıkar bu defa da oğulları büyüsün ve kendilerini kurtarsın diye beklerler.
Her şey değişir de şu insan yok mu, insan zor değişir. Kendimiz bile güzel olanı bilir, doğru olanı anlar ama yine de değişmeye direniriz. Ne tuhaf. Kızılırmak'ın aynı kitabında geçer: "Bir şey bulmuştum. Yaşamayı kolaylaştıracak, güzelleştirecek bir şeydi. Unuttum sonra. Yine kendim oldum, kaçınılmaz ve imkânsız kendim." Belki bir
Bazen bir cümle, bir dize umut oluyor insana. Duymak istiyor, sebebi her ne ise, bizi ilgilendirmiyor. Sadece duymak. Nedim Gürsel, "Açıkta demirlemiş birkaç gemi, alabildiğine mavilik. Alabildiğine sevinç ve mutluluk, acı hayatlarımıza, ayrılığımıza inat..." der. Alabildiğine mavilik alabildiğine güzellik sevgili okur. Her şeye rağmen!