Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.29
Serinin ikinci kitabıyla birlikte yolculuğumun yarısına gelmiş bulunmaktayım. Tuhaf bir şekilde ikisini de alakasız bir mevsim olan yazın okudum. Çünkü şu aralar köydeyim ve bu kitapların doğayla olan bağlantısı beni şehirden uzakta olduğum zamanlarda okumaya itiyor. Dinginleştirici bir etkisi var yazılanların. Günlük hayatın olağan ve basit detaylarına katılan ilginç ve en fazla üç sayfalık olan bu yorumlar (Sandalyeler, Borular, Sosyallik, Diş Fırçaları, Konuşma, Şeker, Kargalar vs.) insanda keyifli bir etki bırakıyor. O yüzden okurken hem yormuyor hem de zihni açıyor. Farklı bir bakış açısı sunuyor insana. Aynı zamanda tanıdık.
Bazen anlamsız hissettirmiyor değil. Fakat yaza da bu ruh hali gidiyormuş gibi hissediyorum. Tabi serinin ana fikrini oluşturan mektupları ve kitabın her tarafını kaplayan Kış temasını es geçmemem lazım. İçindeki resimleri de fazlasıyla sevdim.
Alışılmışın dışında bir deneme okumak isteyenlere tavsiye ederim. Keyifli okumalar.
232 syf.
8/10 puan verdi
Önce Sen Vardın, Canan Tan’ın o bildik yaralı kadın ve erkeklerinin hepimizin aşina olduğu buruk hikayelerinden oluşuyor. Yıllar sonra aşık olduğu adamın ölüm döşeğinde olduğunu o adamın eşinden öğrenen ve “Önce sen vardın!” diyerek onunla son kez vedalaşmaya giden Filiz Hanım… Kocasının ölümüyle evini bırakıp kızının evine yerleşen ama yılların anılarını üzerinde taşıyan bir eski battaniyeden vazgeçemeyen Lütfiye Hanım… İlk aşkının anısını, küçük bir bukleyi yıllardır cüzdanında saklayan Oktay… Babasının ölüm haberini alması üzerine yıllarca biriken “keşke”lerin ağırlığı altında ezilen Nurcan… Ve bunlar gibi daha nice yaralı kalp…
Önce Sen Vardın, Canan Tan’ın tanıdığım üslubuyla yazılmış. Kelimeler sade ve anlaşılır, hikayeler bizden, hepimizden izler taşıyor, kalplerimizde sıcacık bir şeyler uyandırıyor. Ancak Önce Sen Varsın kitabında benim en çok dikkatimi çeken şey yeni hikayelerinin yanında daha önceki kitaplarında okuduğum hikayelerini de bu kitabına alması oldu sanırım. Birçok hikayesini ilk defa okuyordum. Ancak bazı hikayeler var ki çok daha tanıdık. Aynı hikayeleri farklı kitaplarında da yer alıyor.
Keyifli okumalar…
Gerçekten de çürümenin kitabı.Okurken çürüdüm.
Mutsuzluğun filozofu olarak da bilinen Emil Cioran,lakabının hakkını vermiş ve çok iç bayıcı,çok ağır dilli bir kitap yazmış.İnce gibi durmasına rağmen okuması benim için gerçekten çok zor oldu.İki sayfa okuyunca içim daralıyor ve kitabı bırakıyordum.Çoğu karamsar filozof gibi Cioran da nihilist."intihar fikri olmasaydı,kendimi çoktan öldürmüş olurdum." diyor.Böyle Büyürdü Zerdüşt okuyanlar için bu cümle tanıdık gelmiştir çünkü Zerdüşt'ün de buna çok benzeyen bir cümlesi var.Cioran'ı intihardan kurtaran ise yazmak olmuş.İçindeki karanlık dünyayı,sanrılarını,varoluş sancılarını yazıya dökmüş.Araştırdığım kadarıyla diğer kitapları da çok karamsar.Felsefe okumaktan keyif alan biri olarak uzun bir süre kendisinin kitaplarını elime alacağımı sanmıyorum gerçi.
3.75/5
Bir gün babası Susan Faludi'ye hayat hikayesini yazmasını söylüyor, Susan Faludi öfkesiyle tanıdığı ve hayatından çıkardığı babasının bu isteğine çok gönüllü yaklaşmasa da yıllar süren yazma sürecine başlıyor.
Kitap Susan Faludi'nin babasının hayat hikayesinden çoook daha fazlası.
1. Transseksüelliğin tarihine,
2. Macaristan
Merhaba arkadaşlar. İyi pazarlar. Ahmet Mithat Efendi ile alakalı olabildiğince geniş, uzun ve tüm kitapları hakkında genel bir inceleme de bulunacak bu yazımızda. Evvela bunu söyleyerek başlamak istedim. Şimdi birkaç kitabını okuyacak belirli bir sırayla gideceğiz ama birkaç yıl sonra bir okur, yazarın kitaplarını merak edip geldiğinde sadece
Zülfü Livaneli'nin anlatım tarzıyla "serenad" kitabını okurken tanıştım. Ve arkadaşlarla konuşurken kitaplardan sohbet açılınca, onun anlatım tarzına olan hayranlığımı her fırsatta dile getirmişimdir. Hayal gücüyle olsun, özgün anlatım dili olsun, her okuduğum kitabında ona olan hayranlığım bir tık daha artıyor doğrusu.. :)
Yazara olan hayranlığımı bir kez daha dile getirdikten sonra artık incelemeye geçebiliriz demektir :))
Politik sorunların ele alındığı bu ders verici nitelikte olan kitap, aynı zamanda insanların nasıl bukalemun gibi renk değiştirdiğini de gözler önüne seriyor.
Ve yaşananları fazlasıyla tanıdık buluyorsunuz.
İlk baktığınız da her ne kadar ütopik bir dünya gibi görünse de, aslında gerçek hayatın içinden kopup geldiğini okudukça fark edeceksiniz.
Sevgili Yaşar Kemal'in: Zülfü büyük kapıdan bu romanıyla girmiştir! Dediği ve benim de bu yorumun etkisinde kalarak okuduğum ve neticesinde kesinlikle herkesin okunması gerektiğini düşündüğüm bir kitap!
29 yıllık bir kitabın serüveninden bahsediyoruz. Dile kolay! Yazar "ilk göz ağrım" diye söz ettiği bu kitabını, 29 yılda tamamlamış (Nedenini, kitabın girişinde açıklamış).
Ve nitekim başarılı bir eserine daha imza atmış.
Yazar, bu kitabında mülteci bir adamın hikâyesini ele alıyor ve bu hikâyeyi, bir yazarın (kitapta geçen kurgusal yazar) gözünden, bir de söz konusu olan mülteci adamın gözünden olmak üzere iki farklı yorumla biz okuyucularına aktarıyor.
Yorumlarını değerlendirdiğim de mülteci adamın anlatımını daha etkileyici buluyorum.Tabii doğal olarak bunun nedenini adamın sorunların direkt muhatabı olmasına bağlıyorum.
Yazar yine diğer romanlarında da olduğu gibi sağduyulu yönünü hissettiriyor bizlere. Kitaplarını okurken, değindiği noktalar her zaman dikkatimi çekmekte. Tanıdık ve ilişkili buluyorum ki, yazarın okuyucusuna vermeye çalıştığı mesajlardan biri de bu olsa gerek.
Aynı zamanda, yazarın "Son Ada" kitabında olduğu gibi bu kitabında da "iyilik ve kötülük" kavramlarına dikkat çektiğini görüyorum. Kitapta geçen "Kötülük de iyilik de şartlara bağlıdır" cümlesi, aklıma "Hiç kimse sınanmadığı günahın masumu değildir" aforizmasını ve akabinde: Ben olsam ne yapardım? sorusunu getiriyor.
Ve sonra düşününce, soruma cevap niteliğinde olan şu Kızılderili atasözünü hatırlıyorum: “İnsan iki ruhludur. İçinde bir iyi bir de kötü köpek kavga eder. Kişi hangisini daha çok beslerse, o kazanır.” (bu paylaşmak istediğim sesli bir düşünceydi sadece :) )
Kazananın her daim "iyilik" olması temennisiyle. Kitap ile kalın..
Bu seride yazar Olimpos Kahramanları’ndaki gibi sıkıcı ve onun kadar tanıdık değil. Onun devamında geçiyor ancak tam olarak devam serisi değil. Başrolde bu sefer bir tanrı var ve bu bile değişiklik için büyük bür adım. Bu kitabı da çok sevdim. Farklı başrol karakterleri, bazılarını bilmemiz ama tam tanımamamız araya tanıdığımız karakterlerin gelmesi çok hoş. Serinin tamamını okumadım ama bitirmek isterim. Mitolojiye ilginiz varsa Percy Jackson ve Olimposlular ile Olimpos Kahramanları serilerini okuduysanız, sevdiyseniz bunu da kesinlikle seversiniz ve okumalısınız.
