Ne ağır şey namusluluğunu tanıtlamak zorunda olmak!
Sayfa 722 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
Yüreğimi söküp senin önüne atabilirim. Çiğne dilersen. Elimde bir gül olsa sana sunardım tutkumu tanıtlamak için.
Sayfa 115 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
...kendinize sorular sormanız gerekiyordu, örneğin varoluşunuz hâlâ sürüyor mu diye, yanıt hayırsa, ne zaman bitti diye, yanıt evetse, daha ne kadar sürecek diye, yani düşler zincirinin ucunu elinizden kaçırmanıza engel olacak bir şeyler bulmanız gerekiyordu. Seve seve sorular soruyordum kendime art arda... Hayır, seve seve sormuyordum, akılcıydı yaklaşımım, hâlâ varolduğumu tanıtlamak istiyordum. Oysa hâlâ varolmam hiçbir anlam taşımıyordu benim için. Düşünmek diyordum buna...
Sayfa 72 - Kırmızı Kedi Yayınevi
İdealistler dünyanın bir yaratılışı olması zorunluluğunu "tanıtlamak" istedikleri zaman, bize, maddenin her zaman varolmadığını aşağıyukarı bir başlangıcı olmasi gerektiğini söylerken, asla başlangıcı olmamış olan bir tanrıya başvuruyorlar. Bu açıklamanın neresi daha aydınlıktır?
Sayfa 61
Uzun şiirlerimde hiçbir sorunsalı yanıtlamaya kalkışmam. Sorular sormaya, bu sorulan çoğaltmaya (ama yanıtsız bırakmaya) çalışırım hep. Nedeni, yazdıkça bilmediklerime, tanımadıklarıma, daha önce duyup düşünmediklerime rastlarım da ondan.
Zaten insanın iç dünyasını kesin olarak tanıtlamak demek, saltık insanı yokken var etmek anlamına gelmez mi.
Tanrı'nın adaletini tanıtlamak için girişilen çaba amacını aştı mı, boş bir inana dönüşür. Adaletin adalet olabilmesi doğal olmasına bağlıdır.
Sayfa 349 - 23 Ağustos 1944
Dostoyevski'nin bütün büyük romanları gibi, Delikanlı da özgürlük için bir savaşın öyküsüdür. Raskolnikov, özgürlüğünü kendisine tanıtlamak için insan öldürüyor. Budala, özgürlüğü delilikte buluyor ancak, Cinler onu devrim içinde kovalıyorlar. Delikanlı'nın kahramanı özgürlüğü parasıyla satın almak istiyor.
Sayfa 363 - İletişim Yayınları.
İnsanlar, tatil günlerine uykuda başlıyorlardı. Yataktan kalktıktan sonra ilk işleri, en iyi giysilerini üzerlerine geçirmek oluyordu. İlk uyanık saatlerini, aynanın önünde kendi kendilerine tapmakla geçiriyorlardı. Geri kalan saatlerinde ise çarpık suratlarının görünüşünü, başkalarınkine bakarak unutmaya çalışıyorlardı. Gerçi hepsi, kendilerini öteki hemcinslerinden üstün görürlerdi; ama bunu tanıtlamak için onların arasına karışma güdüsünün önüne de geçemezlerdi.
Sayfa 49Kitabı okudu
