Vakit tükendi Aşkım, yüreğimi yakmana, hem de benim güzellikten zevk almam ve korkmam için, işte bu, başlangıç son saatin, kim yaklaşmışsa bu sona, yanar harcanmış zamana. Kıyasıya vuruyorsun bana, Ölüm hafifletiyor, ne kadar sert vurursan vur sen, onun vurdukları çok daha ağır seninkilerden, ateş gibi düşünceler, sözler gelirdi senden, perişan olurdum yana yana, onlar suya dönüştü artık; izin verirse Tanrı o suyla arıtırım bendeki günahları.
Sayfa 127Kitabı okudu
Gramer üstüne, şu veya bu cümlesi üstüne öğrencisinin ne düşündüğünü kim sormuştur? Bunları Tanrı sözü gibi belleğimize basmakalıp yapıştırırlar; harfler ve kelimeler, anlatılan şeyin kendisi haline gelir. Ezber bilmek, bilmek değildir; hafızamıza emanet edilen her şeyi saklamaktır.
Sayfa 17
Reklam
her şey sen de gizli
Tanrı'yı, yaratılışı ve benzer diğer şeyleri aramaktan vazgeç. onu aramaya kendinden başla. İçinde her şeyi kendisi yapan ve Tanrım, zihnim, düşüncem, ruhum, vücudum diyenin kim olduğunu öğren. Üzüntünün, sevincin, sevginin, nefretin kaynağını öğren. Birinin nasıl iradesi dışında seyrettiğini, iradesi dışında sevdiğini öğren. Bütün bunları dikkatlice araştırırsan, onu kendi içinde bulacaksın.
Sayfa 161Kitabı okudu
_Yaşam, ufacık şeylerden, küçük mutluluklardan oluşuyor. Hiçbir şey büyük ve kutsal değil. O yüzden sözde büyük olan şeylere ilgi duyarsan yaşamı ıskalarsın. Yaşam bir bardak çayı yudumlamak, bir dostla sohbet etmek, sabah yürüyüşe çıkmaktır, ama illa belli bir yere doğru değil, amaçsız, son belirlemeden hareket etmektir. Böylece herhangi bir
622 syf.
·
Not rated
·
Read in 55 days
Bir kitap ancak bu kadar güzel olabilir!
"Bu kitapta önemli olan Oblomov değil Oblomovluktur." "Hayır, benim hayatım sönmüş başladı. Tuhaf, fakat böyle. Kendimi bilir bilmez sönmeye başladığımı hissettim." Böyle diyordu Oblomov ve böyle de sürdürüyordu yaşamını. Hep sönük.. Oblomov'u tarif edecek olursak şu cümleler yeterli olurdu: "— Niçin uyuyorsun? —
Oblomov
Oblomovİvan Gonçarov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202139.8k okunma
" Tanrı olarak doğmadığınız sürece, hayatınızın sizin için ilk andan itibaren hep bir gizem olması ne üzücü. Rahme düşer, doğarsınız; bunlar elbette ki doğru, ama siz bunları bilemezsiniz; inanmak zorundasınızdır, çünkü başka bir açıklaması yoktur...../ Bir gün kapıyı açıp bahçeye çıkarsınız, ama yer yerinde değildir ve siz dipsiz, kenarsız, renksiz bir deliğe düşersiniz. Deliğin güzeli yerini düşüşünüzün gizemine bırakır; düşmeye, sonsuza dek düşmeye tam alışmışken durursunuz; peki neden durdunuz, işte bu da başka bir gizemdir; nasıl ki en başta neden düştüğünüzün bir açıklaması yoktu, şimdi de durmuş olmanızın bir açıklaması yoktur. Kim olduğunuz kimsenin açıklayamayacağı bir gizemdir, kendinizin bile. Hem niye olsun ki! Neden olsun ki! "
Sayfa 143Kitabı okudu
Reklam
Geri199
1,000 öğeden 991 ile 1,000 arasındakiler gösteriliyor.