İnsanların kendisine ibadet etmesinden Tanrı'nın sağladığı çıkarı merak edenler, zihinlerini eski çok tanrıcı tasavvurlardan kurtaramamıştır. Zihinlerindeki o tanrılar insanların arzularıyla yarışır, açgözlülüklerinden hep daha fazlasını ister, kin tuttuklarından ve intikam almak istemelerinden dolayı nimetleri engeller, bütün varlığı yalnızca kendilerine münhasır kılmak ve evrensel otoriteyi hegemonyasına almak için savaşlar çıkarırlar. İşte bu tanrılar insani duygular ve temayüller taşır, birtakım nefsani dürtüler ve arzularla hareket eder.
Kitaplar vardır, okunur, bir küçük tahtaüstünde,
Bir okullu sırasının önünde.
Kitaplar vardır, yürürken okunur
Kimileri ormanlar üstünedir, kimileri başka kırlar üstüne,
Arabada okudum kimilerini;
Kimilerini de samanlığa yatıp.
Kitaplar vardır, ruhun varlığına inandırtmak ister;
Kimileri, bundan umut kestirtmek.
Kiminde Tanrı'nın
Kitaplar vardır okunur,
Bir küçük tahta üstünde,
Bir okullu sırasının önünde.
Kitaplar vardır, yürürken okunur
Kimileri ormanlar üstünedir,
Kimileri başka kırlar üstüne.
Arabada okudum kimilerini;
Kimilerini de samanlığa yatıp.
(...)
Kiminde Tanrı'nın varlığı kanıtlanır;
Kiminde varılmaz bu sonuca.
Yaşamın neredeyse bütün acılarından Tanrı'nın değil de insanların sorumlu olduklarını anladığın günden sonra, bu acılara bir daha razı olmayacaksın.
Hiçbir şeyi putlara kurban etme.