bir bahar günü, kül rengi gökyüzü altında, rüzgar sokaklarda geçen yıldan kalma üç-beş eski yaprağı sürüklerken, kenar mahallelerde dolaşsam seninle; günlerden de pazar olsa.
Sayfa 100Kitabı okudu
Ne var ki, anlaşılmamak sanki alnının yazısıydı.
Sayfa 171Kitabı okudu
Trenler, ne çok benziyordu yaşamın kendisine!
Sayfa 145Kitabı okudu
Utancımız, aşağılık bir saygı duyumuz, hiçbirimizin tepki göstermesine izin vermiyordu. Trenler me çok benziyordu yaşamın kendisine!
Öyleyse - diye direniyorlar - bir anıştırma olmasın? Sözgelimi ölümü simgeleyen? Ya da bir tehlikeyi? Ya da akıp giden yılları? Hiçbiri değil sayın baylar, yalnızca bir damla, ama merdivenlerden yukarı çıkıyor.
Ya da daha incelikli bir biçimde düşleri, özlemleri mi vurgulamak istiyor? Mutluluğun bulunduğu sanılan, özlenen uzak ülkeleri mi? Şiirsel bir şey mi kısacası? Değil, kesinlikle değil.
Ya da, dünyanın en ucundaki, asla ulaşamayacağımız en uzak yerleri mi? Hayır, değil diyorum size, bir şaka değil, çifte anlamlar yok ne yazık ki söylenebilecek, geceleri merdivenlerden çıkan bir su damlasının söz konusu olduğu. Şıp, şıp diye basamaktan basamağa. Korkunun nedeni bu ya.
Sayfa 93 - Can Yayınları / Bir DamlaKitabı okudu
Aptalca gençlik korkularınla bunca saygınlığı çiğnemeye nasıl kalkışıyorsun?
Sayfa 61 - Can Yayınları, 2019, VIII.Basım
“Hangi yalanı söyledim sana? İnanmana izin verdim, hepsi bu. Düşlerini yıkmak istemedim. Hepsi bu, işin aslı bu.”
Sayfa 25 - Can Yayınları, 2019, VIII.Basım
Büyük bir olasılıkla, farkında bile olmadan sınırı geçeceğim, bilinçsiz bir biçimde ileriye gitmeyi sürdüreceğim.
Sayfa 15 - Can Yayınları