Bir kitabında "güzellik tanrının değil, insanın insana bağışıdır." diyor. İnsan insanı sevmeli; gökyüzünü, çiçekleri, ışığı, kuşları, yıldızları.. Sevmese insan gökte yıldızı kalmaz ki, penceresinin önünde çiçek açmaz, ufukların ötesini, dağların ardını göremez.
Sevgisiz kalbimiz sesler içinde bir ıssız harf olur, ne tohum filizlenir gövdemizde ne de umut galip olur cephelerde.
Sevelim kendimizi, ötekimizi her yağmur gökkuşağı getirsin, rüzgarı hiç dinmesin maviliklerin, güneşli sular gibi gülümsesin çocuklar..
Her şiirinde her kitabında sevgiyi, umudu yüceltmemi sağlayan şair, iyi ki var.
