Ömer TANRIKULU
@tanrkulu_omer
Bardağın dolu tarafı değil bir bardağın olduğuna şükretmek ...?
16 reader point
Joined on January 2021
Okuma Hedefleri
Neler yapabilecegimi ben dahi kestiremiyorum bazen bazen oldukça saçmalıyor bazen gereğinden fazla zeki davranıyor gibiyim çok şey yapmak istiyor ve aynı zamanda hiç bişi yapmıyorum
Fazla düşünmenin salaklık olduğunu bile bile fazla düşünüyorum sonunu uçurum olduğunu bildiği halde neden insan ilerlerki ya ilerleyip yürüyüş olarak görecek yada aşağıya atlamak için sence ne yapılmalı
ELİZABETH
...?
Saksıda büyüttüğün çiçeğin olmak isterdim.
Hani o her gece derdini anlattığın...
Yahut başucundan ayıramadığın ve okumaya doyamadığın kitabın olmak isterdim.
Dinleyip dinleyip başa aldığın müzik listendeki en sevdiğin şarkı olmak. Yağmurdan sonra çıkan gökkuşağını gördüğünde yüzünde oluşan tebessüm olmak.
Hani kimsenin kimseyi anlamadığı zamanlar olur ya Öyle zamanlarda kaçtığın sığınağın olmak isterdim. Belki ağlayan bir çocuğu gördüğünde sızlayan vicdanın olmak.
Belki de bir kedi ya da bir köpeğin başını okşadığındaki merhametin olmak.
Sevgiden bahsedildiğinde ya da konu güzel şeylere geldiğinde aklına ilk gelen kişi olmak isterdim.
Özlediğin olmak isterdim.
Düşündüğün kişi olmak, Sevdiğin kişi olmak isterdim.
Ama, ama her şeyden önce sen olmak isterdim,
Senin olmak.....
...?
Asla birlikte olmayacağım bir insan hakkında bir aşk kitabı yazsaydim muhtemelen sonu ne o yaşadı bu Güzel sevgiyi nede ben olurdu
Reader Follow Recommendations
Oysaki herkez sevebileceği kadar sevmişti sevdiğini kimisi onu o ise başkasını...
NOTLARIMDAN KENDİMCE OLAN DÜŞÜNCEM
Dar sokaklarda ilerleyip düşünüyorum sadece ilerliyorum nereye kime nasıl olduğunu kestiremeden düşüncelerimde bazen huzur bazen içimi yakan bazen beni delice aptallaştıran şeyler geciyor bazen yürürken içimi burkan şeyler geliyor aklıma bazen bir genç kızın bu saatlerde dışarda bu sokaklarda gezemeyi isteyipte yapmaya korktuğu onu bu korkuya düşüren cani insanlar geliyor aklıma düşünüyorum işte düşüncelerde boğulurcasınına düşünüyorum bazen pembe panjurlu bir ev çoğu zaman kimsenin bilmediği gelemediği gelmeye cesaret edemediği bir ormanin derinliklerindeki bir külübede yaşamak istiyorum teknolojinin verdiği ne rahatlığı istiyorum üzerimde nede insanlığın hayatını kolaylaştıran icatlar istiyorum yanımda taş devrindekiler gibi yaşamak istiyorum kimsenin gelemediği külübemde sadece evrenin en iyi ressamın verdiği manzaraları keşfetmek istiyorum saatlerce tablolarına bakıp huzur dolu yaşamak istiyorum düşüncelerimle....