Maden
- Sendika başkanı : Ciğerlerine altın madalya takmış işçi kardeşlerim !
- İlyas :Traşı bırakalım başkan ! Sadede gelelim sadede
- Sendika başkanı : çatlak ses gene başladı
- İlyas :
Bu adamlar kargaşa çıkararak işi oldu bittiye getirmek istiyorlar !
- S.Başkanı : Gene başladı
- İlyas : Arkadaşlar !
- S.Başkanı : gene başladı
- İlyas : Burada cinayet işleniyor ! Ocaklarda yeterli tedbir alınsa ... ölenlerimizin yüzde doksanı kurtulurdu ! toplu sözleşmeye... işçiler yerlere tükürmeyecek ve açığa işemeyecek gibi ... bizi küçülten maddeler konulmasına izin verdiler ! yani işçiler hayvandır... önüne gelen yere işer , olmadık yerlere tükürür demeye getirdiler !
- S.Başkanı : Propaganda yapıyor , propaganda yapıyor !
bozguncu !
Kim bilir ne çıkarlar kolluyorsun be !
- İlyas : Çıkar kollamak sizin işinizdir !
bizim o taraklarda bezimiz yok !
bunu sen çok daha iyi bilirsin !
- Sendika başkanı : Nereden öğrendin bu edebiyatı ?
Nereden öğrendin or**p* çocuğu ?
- İlyas : Asıl or**pu çocuğu...
işçiyi sizin gibi satanlardır !
Oyuncular : Cüneyt Arkın, Tarık Akan
O, içki içmiyor, sodaya limon dilimi koydurup oturduğu sürece idare ediyordu. Köşede bir masaları vardı Zeki Ökten, Tarık Akan, Halil Ergün, Arap Erol, Rutkay Aziz, Yaman Tarcan… Genelde o masada oturuyor, ara sıra başka arkadaşları da onlara katılıyordu. Orada Osman Şengezer, Tunç Başaran, Mücap Ofluoğlu, Hikmet Karagöz gibi sinema ve tiyatronun renkli isimlerinin neşeli sohbetlerine tanık oldum.
Sayfa 47 - Doğan KitapKitabı okudu
Vardır burada da böyle alnı öpülesi hanımlar ❥
Her yanım yara bere içinde kaldı ama ölmedim.
Her yanım kan revan içinde kaldı ama ölmedim.
Üstüm başım toz toprak içinde ayağa kalktım ve çektiğim acılara aldırmadan, dik durmaya çalışarak -özellikle de başımı dik tutarak-, ağır adımlarla yürümeye devam ettim. Ayaklarım acıdı, sızladı, yürümekten vazgeçmedim.
Sonra kimsenin bana bakmadığını, ilgilenmediğini fark ettiğim bir yerde, artık herkes kendi hayatının uçurumlarından sakınmak için başka yerlere dikkat kesildiğinde, kendimi usulca yere bıraktım ve uzunca bir süre öylece kalakaldım. Ellerim, yüzüm, ağzım, dilim kan oldu; dudaklarımda kan lekesi. Üzerime bulaşan kanımı, kendi gözyaşlarımla temizleyinceye kadar ağladım ve son bir gayretle ayağa kalktım. Evet, böyle oldu; ilkel çağların cesur savaşçılarına özgü kahramanca bir edayla, kızıl bir gök gibi üzerimi saran kanımı, kışın ardından eriyen karlarla coşan bir nehir gibi akan gözyaşlarımla yıkayarak temizledim. Baharda evime döndüm. Bilmiyorum, evime dönmeyi başardığım için bahar geldi, diye düşünmüş olabilirim.
Üstüme bir suçluluk duygusu yapışmıştı,
kurtulamıyordum.
İnsanlıkdışı koşullarda yaşayıp etkilenmemek dayanıklılık ya da dirençlilik sayılmaz ki. Hepimizin yaşamları kısıtlandı. Körü körüne bir bekleyiş içindeyiz. Katlanmak her geçen gün zorlaşıyor. İnsanca tepkiler vermekten vazgeçmeye dayanıklılık diyorsanız, gerçekten de dayanıklı değilim öyleyse. Artık nereye gönderileceksem gitmek istiyorum; hapishane ya da her neresiyse...
Müdür, "Bak Tarık, bize yalan söyleme... Seni ezeriz!" dedi.
İşte bu "Ezeriz" sözü bana dokundu. İçime oturdu. Sinek miydim ben?
Herkes birbirinin yaşamından habersiz, bir yol tutturmuş gidiyordu, kimse kimsenin umurunda değildi; kimse böyle bir çaba içinde de değildi.
Sayfa 137Kitabı okudu
''Bizim işimizde, birinin yerine geçmek, birilerini taklit etmek hoş karşılanmaz, dışlanır bu yolu tutanlar. Zaten herkesin yeteneği kendine. Tek başına ayakta duramıyorsan sanat çevresi üstüne basıp geçer.''
"İnsanlıkdışı koşullarda yaşayıp etkilenmemek dayanıklılık ya da dirençlilik sayılmaz ki.''
….hayatı seyrediyordum.
Sayfa 159
Bu manzaradan makasla oyulup çıkarılmış, başka bir deftere yapıştırılmıştım.
"-Seni, ayakkabimin bagcigini
bagladigin gunden beri seviyorum. Bana çozuldugunu
bile söylemedin, kendin bagladin.
-Bree, o tanistigimiz gündü.
-Biliyorum. Benim için her sey o gün basladi."
Herkese merhaba S
Bugün, 
pinarliyorum moderatörlügünde, kalabalik
bir ekiple okudugum Romantik Taktik kitabi ile geldim.
Kahramanlarimiz Bree ve Nathan liseden beri yakin arkadaglar. Bree, liseden sonra balerin olmak istiyor ama yasadigi sakatlik sonrasi kendini zor geçindiren bir bale egitmeni olabiliyor. Nathan ise ünlü, yildiz bir oyun kurucu. 'Bu isiltili hayati ben segmedim' modunda, yakis kliligi ve zenginligiyle geng kizlarin
aklini aliyor.
Hayatlarina giren kigilere ragmen Bree ve Nathan evlerinin anahtarlarini birbirlerine verecek kadar
samimi ve sürekli görüsüyorlar. Hersey normal seyrinde giderken, Nathan'in sevgilisi 'Bree mi ben mi?' dediginde aldig 'Bree!' cevabryla solugu magazin gazetelerinde aliyor. Sonrasinda yaçananlar gözümde Tarik Akan-Filiz Akin filmi gibi keyifliydi.
Nathan'in takim arkadaglarindan aldigi romantik taktikler, reklam anlagmasi igin sahte agik pozlari,
Bree'nin grencilerinin verdigi gazlar, arkadasliklari
bozulmasin diye sürekli geri durma çabalar... Vaktiniz
varsa bir günde bile okuyup bitirirsiniz, ben bayram temizligi yapmama ragmen 2 günde bitirdim
Smut sahne olmadan da romantik kitap yazabilmenin dersini vermis resmen @authorsarahadams
+18
olmayan geng kizlarimizin da rahatlikla okuyabilecegi;
beni eski moda, utangas geng kizlik donemlerime goturen, eglenceli ve kahkaha garantili bir kitapti.
Keyifli bir mola isteyenlere tavsiyemdir.
Yaşam koşulları olumsuz yönde değiştiğinde insanın biyolojik ve moral sağlığının bozulduğunu, ama hayatta kalma dürtüsünün tüm zor koşullara katlanmayı, hatta neredeyse alışmayı sağladığını düşündük.