Hapse girdiğimde kalbim taş gibiydi, düşündüğüm sadece kendi zevkimdi ama şimdi kalbim kırıldı, yüreğime merhamet girdi, şimdi anlıyorum ki acımak dünyadaki en büyük, en güzel şey. İşte bu nedenle beni mahkum edenlere kızamıyorum, hiç kimseye kızamıyorum çünkü aksi halde bütün bunları bilemezdim.
Sayfa 34 - Can Yayınları
Taş Yazı
Gülüş yanaşımdır bir öbür bir kişiye
Birden iki kişiyi döndürür bir kişiye
Anılarından kale yapıp sığınsa bile
Yetmez yalnız başına bir ömür bir kişiye.
Sayfa 11 - YKYKitabı okudu
Kürenin yapımı bittiğinde eski dünyanın üstünde ne varsa özenle taklit edildi. Elbette bunun için pek çok malzeme gerekliydi ve bunu dünyadan almaktan başka çare yoktu. Böylece yeni dünya büyüdükçe, eski dünya küçüldü. Sonunda, bitmesi için dünyadaki son taş da alınınca, yeni dünya eskisinin tıpkısı oldu. Tabii insanlar da oraya taşındılar. Fakat Marksentius Kommunus bütün uğraşlara karşın her şeyin eskisi gibi kaldığını görünce, harmanisini başına örttü ve çekti gitti.
Nereye mi? İşte bunu kimse öğrenemedi.
Sayfa 44Kitabı okudu
Bir gün anlarsın
Gün gelir de sesini bir kerecik duymak için
Vurursun başını soğuk taş duvarlara Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın
Duyarsın ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın
Sevmek ne imiş bir gün anlarsın
#titreşim
Martılar senin aklından neler geçtiğini bilemezler ama etrafa yaydığın titreşimleri anlayabilirler - ve sen devamlı bu titreşimleri yaymaktasın. Adeta kesintisiz bir titreşim yayını yapıyorsun. Kalbinde her ne oluyorsa, bu göle atılan taş etkisi yaratıyor: dalgalar yükseliyor, ve çoğalıp duruyorlar - ta öbür kıyıya, her yere yayılana dek devam edecekler. İçinde bir duygu yükseliyor; birdenbire varlığının gölüne bir taş atılıyor. İçinde bir fikir doğuyor - dalgalar oluşuyor. Her yana yayılıyorlar.
958.jpg){kind=small}
