Ümit yaşar oğuzcan
Uykuların kaçar geceleri,
Bir türlü sabah olmayı bilmez,
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden uğultudur başlar kulaklarında,
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık,
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın,
Onun unutamadığın hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine,
Sevmek ne imiş bir
… +760
"Dünyada ki her şeyi benliğine davet eden deniz, beni de çağırıyor ve artık demir alma vakti geldi.
Çünkü geceler ne kadar sıcak olursa olsun, ayrılamamak donmak demektir. Veda etmeliyim, çünkü gidememek, olduğu yerde taş kesilmek ve devinimini yitirmiş bir toprağa çakılıp kalmak demektir."
Halil Cibran 
Ermiş
...
“Bizi kırdılar”
“yüreğim
yaralı kuşum
topla ve aç kanatlarını”
2 Temmuz 1993’te Sivas’ta Pir Sultan Abdal’ı anma törenlerinde sekiz saat süren taciz, kuşatma, nihayetinde kundaklama ve dumanla boğulma sonucunda 33 aydın ve sanatçının katledilmesinin üzerinden 31 yıl geçti. 31 yıl, belgelemek için uzun bir süre.
Aleviler olarak sözlü
Bir Gün Anlarsın
Uykuların kaçar geceleri,
Bir türlü sabah olmayı bilmez,
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden uğultudur başlar kulaklarında,
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık,
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın,
Onun unutamadığın hayali,
Sigaradan derin bir nefes çekmişçesine dolar içine,
Sevmek ne imiş bir
“Mehlikâ”
Bir kahpe rüzgardı geldi geçti.
Bilmem hangi diyardan,
Hangi kuyulardan esti.
Bir aşk rengi gibiydi sanki gördüm,
Sarmaladım alıp bahttan düştüm.
Sararmazdı oysa lavantalar, garip…
Renkten düştüler,
Halden düştüler,
Daldan sonra topraktan düştüler.
Bu diyarlar sana ağır gelirdi çiçeğim,
Burada baş vermeyecektin, solardın.
Buralar sadakat kokar, sevda kokar,
Sana sadakat, sana sevda ağır gelirdi.
Baş vermediğin taş toprak kalmadı,
Sadakat diyarlarında kahpelik olmazdı.
Bir hengame doğurup ârına laf düşürdün,
Sen bu asra, sen bu diyarlara fazlasın.
aklıma ümit yaşar oğuzcanın şu şiiri geldi;
bu manyetik alanda boğulmam senin yüzünden
bu zincirleri sen vurdun ellerime
sen getirdin bunca karanlıkları
al şunu mum yak
korkuyorum
bir taş aldım attım denize
günahlarımdan kurtuldum
alfabenin yirmisekizinci harfindeyim
öteye gidemem
itme beni
benim de bir insan tarafım vardı
bakma böyle kötü olduğuma
benim de dileklerim vardı
benim de bir beklediğim vardı yaşamaktan
yeter artık vurma yüzüme çirkinliğimi
her gün bir kadın ağlar benim yüzümde
büyük dertler için benim ellerim
anlamıyor musun
sen sevildiğin için güzelsin bu kadar
ben sevilmediğimden böyle çirkinim
e.
@elfmira
·3ha
sevilmek için vazgeçtiğiniz tutkularınızdan haberiniz var mı? kopardığınız dikenlerinizden. diken sandıklarınızdan. kendinizden geriye bıraktıklarınızdan haberiniz var mı? boyu yetişmedi diye eğdiğiniz dallarınızdan? kirlendi diye soyunduklarınızdan? ruhunuzdan haberiniz var mı? durdurduğunuz bir dişlinin dönen çarkı ne kadar bozduğundan ve bu yüzden yalnız olduğunuz bir kalabalıktan? haberiniz var mı kendinize yaptıklarınızdan?