Adam yarı uykuda, yarı düşte, bir insan canının ne kadar tatlı, ne kadar vazgeçilmez olabileceğini, kimi insanların , belki de büyük bir insan çoğunluğunun canlarını vermemek için ne kadar alçalabileceklerini ilk defa düşünüyordu.
İnsan canı bu kadar alçalmaya değer miydi?
Sayfa 15Kitabı okudu
_Herkes, kendinden kaçar. Lucretius
_Ama eğer kaçmazsa, neye yarar? Kendi kendinin yoldaşı olarak kendini zorlar. Böylece zahmet çektiğimiz zaafın, kendimize ait olduğunu bilmemiz gerekir. Hiçbir şeye katlanamayan bizler, her şeye katlanmaya yöneldiğimiz zaman zayıflarız. Bu, bazılarını ölüme sürüklemiştir. Yaşam ve dünyanın kendisi iğrençlik dolu
Bahçemizdeki asmadan kopardığımız ekşi korukları ağzımıza atıp gözümüzden yaş gelinceye kadar yemeye devam ettiğimiz yıllar. Çocuktuk ve o korukların olgun üzüm salkımlarına dönüşmesine izin vermiyorduk. Asmanın sarıp sarmaladığı bir çardağın gölgesinde, bazı gün batımları ve bazı ekşilikler. Bir salkım tatlı üzümün kıymetini bilmenin çağı geldi çattı sonra. Avuçlarımız kırmızı şurupla yıkandı.
Sayfa 3Kitabı okudu
Camı açıp yorganla uyumak!
Soğuk ve sıcak arası, o tatlı ve manyak mevzunun aklıma gelmesini sağlayan hatırlatma... Yalnız değilmişim demek!