Merhabalar,
Bir insanın düşüncelerini okurken kendi payıma ne düşürebilirim,diye sorgularım hep, bir deneme kitabını okumaya başlamadan önce. Ya da farklı bakış açılarını anlayabilir miyim. Bu kitap ikisini de sundu bana sanki.
O kadar bizden,o kadar hayattan,o kadar genel ama bir o kadar da kendine has bir bakış açısı.
Şair ve yazar şükrü erbaş, "çırpınıp içinde döndüğüm dünya" denemesinde insanlardan, duygulardan,toplumdan,edebiyattan,siyasetten, şairlerden, şiirlerden,yalnızlıktan bahsediyor.
Altını çizmediğim, düşünmeden etmediğim tek bir cümlesi olmadı.
Çırpınıp içinde döndüğü dünyayı hissettim düşüncelerini okurken.
Tavsiye ederim.
"Kimsenin kendine ait bir zamanı yok. Kimsenin kendi acısı yok, anısı yok, rüyası yok, arzusu yok. Herkes koronun en ortasında en yüksek sesi çıkarmak için çırpınıyor. Oraya nasıl geldiğini bilmiyor. Kalabalıkla birlikte o da bağırıyor. Tek zamana indirgenmiş bir bellek.Yapıştırma bir gülümseme. Eğreti. Anlamsız."
Gölgeler 
Zülfü Livaneli
