Beni Kör Kuyularda
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın, Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın, Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı; Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ümit Yaşar Oğuzcan'ın bu efsane şiir dizelerini dile getirmeden kitap yorumuna geçmek istemedim. Edebiyat dünyasının en acıklı hikâyelerinden birisidir. Oğuzcan'ın 24 defa intihar teşebbüsüne giriştiği ve bunun üzerine oğlunun da " Baba öyle intihar edilmez , böyle edilir " notu ile Galata Kulesi'nden intihar ettiği , bunun üzerine bu dizelerin yazıldığı söylenir. Ve tuhaftır ki Ümit Yaşar Oğuzcan bi daha intihar etmemiştir...
Kitabımızın ana kahramanı Güldiyar... Güldiyar üzerinden toplumun ne kadar da duyarsız oluşu, başkalarının acısının seyircisi oldukları,insanların acıları üzerinden kazanç sağlamaya çalışan bir kesimi ve bu kesimin aslında her çağda ve her şekilde karşımıza çıkışı ağır ağır işlenmiş kitapta .
Bir gün Güldiyar'ın başından olaylar geçer lâl olur . Gözlerinden yaş yerine taş akar. Annesi kahrından dayanamaz ve ölür. Bi de abisi vardır Güldiyar'ın yıllar önce kaybolmuş ve kitap boyunca bi yerlerden çıkıp onun gelmesini beklersiniz. Bi süre sonra Güldiyar da ölür Babasının ise ne hâlde olduğunu anlatmaya gerek yoktur zannımca...
Kitap çok sürükleyiciydi ve ara ara kitapta boşluklar bırakan yazar belli ki okuyucunun kendince tamamlamasını istemiş. Kitap sonunda Güldiyar babasını kör kuyularda bıraktı... Kör kuyularda kalanların derin anlamlar yüklediği acı sonlu bi hikaye. Tavsiye edilesi kitaplardan. Şimdiden okuyucularına iyi okumalar .
Robinson Crusoe gibi bir hayatta kalma çabası gösteren birinin macerasını okuyacağımı sanmıştım. Gemisi batan birinin boğulmak üzereyken aklına gelen düşünceleri karşıladı beni.
Kitabın son birkaç sayfası hariç okunacak bir tarafı yoktu.
