Tayyip Yücel

Tayyip Yücel
@tayyiptahirycl
#67939932 ''هل تعرفين ما هي الحسرة يا ورقة وردتي ''Hasret nedir bilir misin gül yaprağım''
Bir yürekte ene ile hüve aynı anda barınamaz..."'
'Aslında' dedi . ' İnsanın en yalnız olduğu andır en kalabalık anları... Bazılarının sıcak bir evi vardır... Etrafında Rabbimin verdiği boy boy evlatları... Ama gerçek yalnızlık, etrafımızın en dolu olduğu anlarda yaşanır bazan. Çünkü insan gerçek dostunu unutmuştur. İşte orada başlar, bu ateş kadar sıcak tutsaklık... Kaybedebileceğin ve bu ihtimali aklına bile getirmek istemediğin sevgiler, sonsuzlukta arana hiç belli etmeden yerleşirler. Oysa insanın bu sevgilere tapmadan, bu sevgilerin hakkına riayet ederek ulaşması lazım yaratanına... Sevdiklerimiz, gerçek vazifelerimizi unutturuyorsa, orada benliğimize gizli bir tapınma vardır.
Sayfa 194Kitabı okudu
Reklam
... Ne söylediğini, ne söylenildiğini anlayan düşmanı, Ne söylediğini, ne söylenildiğini anlamayan dosta tercih ederim.
Geçmişin Ayak İzleri
... Evet, hayat her gün yeni bir tecellisi ile insanın karşısına çıkar.Bazen yıllar öncesinde kalmış bir acıyı makyajlayıp önümüze sürebilir. İrfan da burada ortaya çıkıyor. Hayatın üzerimizdeki tecellilerini okuyup tevekkül ile olaylara yaklaşabilmekte.Şurası bir gerçek ki insanın tekâmülü böyle böyle gerçekleşiyor.Yani düşmeyi öğrenerek... Düştükten sonra kalkmayı öğrenerek...

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Benlik Ebisesinden Soyunmak
"Gerçek âşık sevdiğinin özelliğine intikal edendir. Sevdiğini kendi mertebesine indiren değil." . . ~İbnü'l-Arabî~
Aşığın gıdası sevgisidir
"Zahmına merhem dilersem derde dermân bulmayam, Sensizin cân ister isem cana cânân bulmayam" . ...Zahm; yara, cânân ise sevgili anlamına geliyor... Âşık için sevgilinin açtığı yara bile değerlidir.Çünkü yara sevgiliden kaynaklanmıştır. Bu sebeple o yaranın tedavisiyle uğraşmak âşığa yakışmaz.Zira aşık bir an bile aşkından başka bir şey düşünemez ki nerede kaldı yarasını tedavi ettirsin! Bu sebeple olsa gerek aşığın gıdası sevgisidir.
Reklam
Bu dünyâya inanma dünyâyı benim sanma Niçeler benim demiş giderler ham bez ile