Argüman, bir kişiyi, belli bir sonuca inandırmak veya belli bir konuda ikna etmek için sunulan ifadeler bütünüdür. Philosophy Pages ise argümanı “içlerinden sadece bir tanesi haricinde hepsinin (“öncüller”) o bir adet önermeyi ( "sonuç”) ispatladığı, birbiriyle ilişkili iki veya daha fazla sayıdaki önerme dizisi ” olarak tanımlamaktadır. Bu tanım, ilk etapta anlaması zor olsa da, basitçe şu demektir: Bir argümanın içerisinde ikiden fazla önerme bulunur. Bunlardan bir tanesi ve sadece bir tanesi, varılacak “sonuç” olmalıdır. Geriye kalan önermelerin tamamı, o sonuca ulaşmamızı sağlayan veya sonucu destekleyen önermelerdir. Önerme (veya iddia), doğru veya yanlış olabilen (ama aynı anda hem doğru hem de yanlış olamayan) ifadelerdir. Önermeler, genellikle birden fazla öncülün bir araya gelmesiyle oluşur. Öncüller, bir önermeye ulaşabilmemizi sağlayan yapıtaşlarıdır. Öncüllerle inşa edilen önermeler bir araya gelerek, “sonuç” önermesine ulaşabilmemizi sağlar. TDK ise “argüman” sözcüğünü basitçe “iddia, sav” olarak tanımlamaktadır. Bu bakımdan, bilimdeki “tez” sözcüğü ile arasındaki paralellik görülebilir. Bir argüman üretirken amacımız, karşı tarafı ikna etmek ve gerçeği ortaya çıkarmaktır.
