Ben de herkesi bıraktığım yerde, düşündüğüm gibi, durgun ve hareketsiz, yaşıyor sanırım.
Damat sevgisi, albayım, insan sevgisine oranla çok kısa sürüyor.
Sayfa 32Kitabı okuyor
Sonra iki cümle, karanlık bir kaç görüntü geçti aklımdan; ne yapmak istediğini unuttu. Karanlığa dikti gözlerini: ışık mı azdı? Yoksa insan aynı parlaklıkla görmüyor mu kafasından geçenleri?
Sayfa 31Kitabı okuyor
Mezar taşıma yazdıramam ya bu kadar şeyi. Söyle evladım, diye teselli ederdi annem beni . Söyle de içine hicran olmasın. Hicran oldu anne.
Sayfa 25Kitabı okuyor
… +35
Ifade edemediğin bir eksiklik hissi var içimde, Hikmet oğlum. Sanki her şey başka türlü olabilirdi, başka türlü oynanabilirdi.
Sayfa 474Kitabı okuyor
… +35
Sizlerle yapamıyorum albayım. Işte sokağıma geldim. Odama çıkamam albayım. Bilge'nin orada beni beklemesine dayanamam. Biraz biraz daha dolaşsam mı acaba? Daha erken. Fakat yoruldum albayım. Artık hiçbir şey yapmak istemiyorum. Gerçekten hiçbir şey yapmak istemiyorum. Hiçbir şey yapmak istemiyorum. Korkuyorum. Bir şey yapmak istemediğim için kötü bir şey yapmak istemiyorum. Yavaşça yukarı çıkmalıyım. Albaya belli etmemeliyim. Korkuyorum albayım. Beni tutacak mısınız acaba? Hayır, ağladığımı belli etmemeliyim. Acaba ağlar mı? Yazık, ben göremeyeceğim. Bu oyunu kendi başınıza oynayacaksınız albayım .
Sayfa 462Kitabı okuyor