* Hayatta en önemli şey nedir? Açlık çekilen bir ülkede birine bu soruyu sorarsak cevap "yemek" olacak; donmakta olan birine aynı soruyu sorarsak cevap "sıcak" olacaktır. Kendini yalnız ve çaresiz hisseden birine soracak olursak cevap mutlaka "diğer insanlarla beraber olmak" olacaktır.
Ama bütün bu ihtiyaçlar
Tabii ki bilincimiz, sadece bir tek zaman algılıyor.
Farklı bir şey tanımıyoruz. Bu şaşılacak bir şey değil, sonuçta duyularımız çok sınırlı. Bütün ışık yelpazesinin sadece %8'ini algılayabiliyoruz. Geri kalan %92'lik gerçeği, aynı şekilde bizi çevrelemesine rağmen algılayamıyoruz. Aslında var olduğu halde tamamen yok sayıyoruz. Kendi ölçü aletimiz, biz olduğumuz için ve bu aletin kapasitesi çok sınırlı olduğu için bunu anlayamıyor ve reddediyoruz.
Ama yine de etrafımız hiç tanımadığımız diğer enerji, titreşim, dalga ve bilgilerle çevrili.
Bildiğim tek şey hiçbir şey bilmediğimdir.
SOKRATES
83
hatırlıyorum, bir iki yazarın gülle gibi cümlelerini, filozofların kestikleri raconu: "bildiğim tek şey, hiçbir şey bilmediğimdir." yanılıyorlar hepsi de. insan, hiçbir şeyi değil, her şeyi bildiği için mutsuz. ben her şeyi biliyorum. ve bunlar, yürürken dengemi bozacak kadar ağır geliyor. tek isteğim kurtulmak hepsinden, bütün bilgilerden, bütün düşüncelerden. geri dönmek hiç doğmamış kayra'ya. ve en kötüsü, biliyorum ki, dünyaya, hepsinde ayrı coğrafyalarda, ayrı zamanlarda yüz defa bin defa daha gelsem yine öldürmeye karar verirdim zihnimi. hazmetmekten bıktım. şimdi kusup sızma zamanı...