"Vardır bir nedeni, öyle bir nedendir ki senden başka bir çarem yoktur Sevgili Avukat. Tek yolum, tek çarem, tek umudum, tek özğürlüğüm sensindir."
"Vardır bir izi, öyle bir izdir ki geçmemiştir hiç. Vardır bir lekesi, uğruna savaş çıkarılır. Vardır bir hayali, kâbusların ortasında rüyalar gördürür. Vardır bir tutsaklığı..."
"Demir parmaklıkların çok daha ötesindedir."
Sayfa 540Kitabı okuyor
şubat - 21.bölüm
deli: ben babam öldüğünde hiç ağlamadım tayfa, hiç.
---
duble I: ben babam öldüğünde çok ağladım tayfa.
duble II: şşh, sus, sus. deli ne dedi, sus.
Ben de bilinçli bilinçsizliğimi, sıradan hayat ağacımın gövdesinde ağır ağır gezdiriyorum. Yazgımı yerinden oynattıkça yürümüş oluyorum, ben ilerlemediğime göre1 ilerleyen o; adım adım gitmeye devam eden zamanım için de durum aynı; çünkü ilerleyen gene ben değilim. Tekdüzelikten kurtulmak için tek çarem, hakkında yaptığım bu kısa yorumlar. Tek avuntum, hücremin parmaklıklarının arkasında bir cam olması - her gün1 ölümle hesaplaştıktan sonra cama kaçınılmazlığın tozuna adımı büyük harflerle yazarak imzamı atıyorum.
Sayfa 73
Maintenant III: Oscar Wilde Yaşıyor
1913 yılı, 23 Mart gecesiydi.
Eğer o kış akşamı hâlet-i ruhiyemi anlatmak isteseydim derdim ki hayatımın en kayda değer anlarıydı. Hayatımın acayipliklerini sunmak istiyorum size, doğasını garipliklerimin; tiksinç doğamı, beni daima doğru bir yola sevk olmaktan alıkoysa da asla hiçbir şeye değişmeyeceğim doğamı: bazen dürüst kıldı beni, bazen